Su Kasidesi
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
(Şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa
Su Kasidesi
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
(Şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa
Merham ve Merhem
Üç günlük dünya,
gidenin, kalanın ve yananın tuttuğu.
Verilen her söz umuttu.
Ben unutulmaya yüz tuttum.
Göremedim ondan başkasını
Sorma, sorma bu aşk nasıl.
"Mesela annemin; bir muma üfleyemediğim için tutamadığım bir dileğin bende yaratabileceği hayal kırıklığının neden olabileceği psikolojik bir sorunu anlaması mümkün değildi."
"Babanızın sizi neden sevmediği zamanla anlayabileceğiniz bir gerçek ama alışabileceğiniz bir gerçek değil."
"Bir kağıt parçasına kelimelerle sığdıramadığım çocukluğumu resimlerle anlatmak gibi komik çabalarım olsa da hiçbir zaman bir doğum günü pastası çizmedim. Ama annem elektrik faturasını ödeyemediği için yanan bir mumun alevine üflemişliğim çoktur. "
Diliyorum ki bir mucize olsun ve ben ondan hiç gitmemiş olayım.
"Benim en büyük kavgam babamlaydı. Beni biraz sevse kaybederdim, keşke sadece bir defa deneseydi."
Bazen vazgeçersin. Herkesten ve her şeyden. Uzaklara gitmek istersin, başka yerlere kaçmak. Kimseyle konuşmak, kimseyi görmek istemezsin. Kurduğun hayallerden, verdiğin sözlerden vazgeçersin. Ne başarmaya gücün kalır, ne de oldurmaya. Bir iki defa kendini kandırır yeniden denersin, çok geçmeden anlarsın. Olmayacağını, olduramayacağını. "Keşke" dersin, "Keşke ben de herkes gibi olabilsem. Otursam bir köşeye insanları izlesem. Hiçbir şey düşünmeden, hiç düş kurmadan, olur mu diye ümit etmeden". Yorulursun. Bir şeyleri beklemekten, "Acaba değişir mi?" diye sorgulamaktan. Bir mucize olsun diye inanmaktan yorulursun. Kendini suçlamaya başlarsın, umut ettiğin için, emek verdiğin için. Gerçekleşmemesine rağmen hayallerinin peşinden koştuğun için. Bütün düşlerden, verdiğin bütün sözlerden. Biriktirdiğin bütün hayallerinden tek tek vazgeçersin.
Mucize işindeyiz biz! İsa burnunun dibinde suyu şaraba dönüştürse, 'Bu içtiğim de ne, Dom Pérignon isterim ben,'falan diyeceksin.
Sayfa 212
"Baba olmayı beceremeyen adamlar ile politikacılar arasında hiçbir fark yoktur. Sözlerini tutmadıklarından pazarladıkları her zaman bir öncekinden çok daha büyük başka bir yalandır"
"Yaşadığım acı cüssemden çok fazla ağırdı"
"Eğer şansım varsa tok karna dayak yiyecektim. Çünkü aç karna dayak yediğimde gözüm çok kararıyordu"
"Ama ben çoğu zaman sanki nefretimi bile beni ilerde çok sevebilecek biri için saklıyordum."