edebiyatımızda geleceğin yazarları
"Müge İplikçi (1966) postmodern metinler içinde tamamıyla kendine özgü kalmayı başardı. Öyküleri postmodern edebiyatın örnek metinleri, ama ne o ötekileri örnek aldı, ne de başkaları onu. Odak noktasına insanın hallerini alan bir yazınsal anlayış edinerek postmodern edebiyatın bizdeki gölgesini tersyüz edip durduğu yerden kaldırdı. Öte yandan, yazdıklarının hızla akıp giderken kendisince de denetlenemiyor oluşu ile eski sözcüklerle bozuşturduğu dili çözüldüğünde, geleceğin yazarlarından biri olduğu daha iyi anlaşılacak."
Sayfa 38
Ev, artık dönülemeyecek olandı.
Ev, ardımızda kalandı.
Ev sahipsizliğimiz, unuttuğumuz her şeydi.
Düşlerin içindeki gözbebeği olandı.
Göçün sildiğiydi.
Bir daha geri gelmeyecek olandı ev.
Sayfa 137Kitabı okudu
“Yok ol dünya, ver elini sonsuzluk!”
Sayfa 49Kitabı okudu
“Savaş yokluğun adıydı. O kadar. Var olmak için yokluğun adını bile anmamak gerekiyordu. Böyle.”
Sayfa 23Kitabı okudu