Hiciv
Jonathan Swift, "Bir Fıçının Masalı" (1704), 
Gulliver'in Seyahatleri (1726) ve "
Alçakgönüllü Bir Öneri" (1729) adlı makalesi gibi yayınlarla bir hiciv yazarı olarak güçlü bir ün kazandı. Bir tür olarak hiciv, en azından eski Yunanistan'a kadar
Kitap iki önsöz ile karşılıyor okurunu, yazım tarihi olarak aralarında neredeyse yirmi yıl var. Her iki önsözün de taşıdığı misyon, romandaki anlatıcının kendisi sanılmasından ötürü yaşamı boyunca çektiği rahatsızlıklar…
İktidara gelen Nasır'ın ayağının tozuyla hapse attırdığı solculardan biri olan yazar, beş yıl yattığı hapisten çıktığında tıpkı metnindeki anlatıcı gibi ev hapsindedir. Bundan sebep metin gerçekçidir. Kitap yayımlanır yayımlanmaz yasaklanır. Sebebi algıdaki muhafazakârlık ve tabular… O döneme kadar yazılmamış bedensel ayrıntılar(gaz çıkarmak, mastürbasyon) ve cinsel detaylar( homoseksüellik, ensest) içeriğinden ötürü sansürlenerek basılır ama orijinal haliyle gün ışığına çıkması yirmi yılı bulur.
Yazar gelenekçi Arap Edebiyatını dönem için manifesto niteliği taşıyan şu sözleriyle reddeder.
“Sokakları bok götürüyorken, kanalizasyonun pis suları her yeri kaplamışken, herkes pis kokuları kokluyor ve bundan şikâyet ediyorken, niye biz yazdığımız zaman, sadece ve sadece çiçeklerin güzelliğinden ve ne harika koktuklarından söz etmek zorunda kalalım?”
Elli sayfalık bu minimalist öykü,
hem dönemin gözü tamamen kapalı toplumunu anlatan hem de anlatıcının burnunun direğini kıran bir koku…
Coetzee'ye “O Koku, Mısır edebiyatında bir mihenk taşıdır,” dedirten bu müstesna metni okuyunuz 
O Koku
