NÖBETTEYİM BEN
Ne can candan vazgeçe biliyor,
Nede güller dikenlerinden
Tıpkı benim senden vazgeçe medigim gibi,
Kerem ile aslı değildik;
Leyla ile mecnun da olamadık,
Bizim aşk'ımız öyle şitdetliydi ki!
Dağlar taşlar önümüzde bükülüyorlardi.
Çöler susuzca yeşertir.
Lakin ölüm bukadar yakın olmasaydı.
Şimdi mühürledim kalkalbimi
Senle sonsuza dek sevgili
Sen dönene kadar nöbetteyim ben
Ya bir ışık tut yoluma benim yolum
Senin yolunu bulsun,
Yada gel nefesini bana ver
Nefesimden senin nefesine son bulsun
yazar muhammed küçük
