Yersiz yurtsuz vatansız olmanın dezavantajlarını iliklerine kadar hissetmiş olan yahudi halkı buna rağmen birbirinden kültüründen kopmamis birlik içinde yasamaya çalışmış. Ve onlari yasama baglayan yegane şey dini temeller uzerinde anlamlandırdigi kutsal semboller.kisacasi beğendim kitabı.
Kitabi okurken dostoyevskinin kumarbaz kitabını anımsadım bi an. Satırlar hikaye çok benzer.insanin hayata karşı yasama sevinci umudun kalmadıysa boşluğa düşer ve bazen birilerinin hayatına iyi anlamda dokunmak ister yanlış gördüğü şeyleri düzeltmek yada bir sarmalın içine düştüğünü düşündüğü birinin kurtarıcısı olmak ister. Fakat kendini o kadar kaptırır ki bu duruma çaresizlik içinde olduğu icin her soydigi sözü yaptığı davranışı kabul eden kisiye hukmetmek ister. Ve gozlerinde ki minnetdarlik duygusunuhep gormek ister. en ufak hayal kırıklığı büyük travmalar yaşatır insana. Kendini sorgulatir herkese karşı ön yargı gelişir ve duygusuz olur çünkü ne yaparsa yapsın sana geri dönüşü büyük bir nankörlük olacagi hissine kapılır. Haksız da sayılmaz aslında.
Bu kitabın daha önce birkaç yerde duymuştum ismini. Ama Afganistan'da savaşın getirdiği sonuçları çerçevesinde bir şekil oluştu kafamda.
Ama karşılıksız sevgiyi sadakati hasanda ve sanki genetiğine işlenmiş gibi izlerini sohrap da gördüm.
Beni etkileyen asıl bölümler Hasan'ın sadakati ve sohrabin yaşadığı eziyet veya emirin iç çatışmaları değil baba karakteri beni derinden etkiledi.
Hayatımda gözlerimin doldugu nadir kitaplar vardır. Bu bunlar dan biri. babanin verdiği mücadele hayata bakışı mert saygın bir insan oluşu ve yaşadığı onca olumsuzluğa ragmen karakterinden taviz vermemesi. Kendi babami betimlemisler gibi hissettim. Her açıdan mükemmel bir kitap emegi geçen herkese teşekkür ederim.
Geç okuduğum değerli kitaplardan sadece bir tanesi umarım daha da gec kalmam diğerlerine...
