Yalnızlığı ile yaşamayı bilmeyen, başkalarının duygularından çaldıklarıyla ayakta duran bir karakterin, yine başkaları tarafından yok edilişini anlatan bu öyküde cellat da mahkum da aynı kişi gibi görünse de asıl suçlunun bu karakteri yetiştiren kişiler ve koşullar olduğunu düşünüyorum. Sağlıklı yetişmemiş bir kişiliğin safi zarar olduğunu kaybının da çok da bir şey ifade etmediğini anlatan öykümüz okumaya değer kitaplar arasındadır.