Kitabı evire çevire uzun zamanda birkaç defa okudum.Anlayabilmek için düşündüm, tam olarak anlayamadığım kısımlar hâlâ var.
Kitap oldukça kısa ,İbni Arabi 'nin biyografisinden başlıyor ve konu konu fikirlerini anlatıyor.
İslam felsefesine olan merakım Mevlâna hazretlerinin hayatını dinlerken bir yazar İslam'da 4 eser öncelikle anlaşılmak için değil feyizlenmek için okunur dediğinde başlamıştı. Bu 4 eserden birisi Füsûsu'l Hikem'di. Eserin imgelem ve muhayyile yoluyla ne bir harf ne bir sayı eksik olarak Hz.Muhammed ile olan tecrübe sonucu yazıldığını duyunca İbn-i Arabi'ye karşı merakım arttı. Ve bu şekilde diğer eserlerine bakmaya başladım.
Kendi devrinde 13.yy 'da Şeyh -i Ekber olarak anılan Arabî bazı sözleriyle de eleştirilerin odağı olmuş. Vahdet-i Vücud felsefesinin savunucularından. Ben de burada detaylı baktım.Yaratıcının ve yaratılanın aynı kaynaktan oluştuğunu ve tüm evrenin Allah'ın yansıması olduğunu ifade ediyor.
Diğer bir alıntıyı ise Yaratılış teorisi için yapmak istiyorum. Dikkatimi çekti.
Yaratılış sürecinde,yaratılacak olan her ne ise Arabî onun da bir kuvvet olduğunu ortaya koyar.Bir şey ,zannedildiği kadar da pasif yani mekanik ya da kuvvetsiz bir biçimde yaratılmamakta,Arabî'ye göre tam tersi kendi yaratılışına olumlu bir şekilde katılmakta ve destek vermektedir.
Bu düşüncesinden dolayı da tepki almıştır,ancak diğerlerinin bilmesine rağmen söyleyemedikleri bir çok şeyi ne pahasına olursa olsun söylemiştir.
Uzun oldu biraz ,daha da yazılabilir ama burada bitiriyorum.Eser az sayfa ve küçük ama içerik yoğun..Düşünmeye devam..
Ahmet Hamdi Tanpınar ve 
Ara Güler’in buluştuğu “Aynı Rüyanın İçinde” kitabı mekânın