Neredesin?
Şafak vakti aradığım arkadaş nerede?
Gece çöktüğünde, onu hala bulamamıştım.
Yanan kalbim bana onun izlerini gösteriyor.
Çiçeklerin açtığı her yerde onun izlerini görüyorum.
Onun sevgisi tüm havaya karışmış.
Sesi yaz rüzgarında uğulduyor.
O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı.
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı.
Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi.
Ruhumla söndü alev,sonra ruhum da yandı.
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut.
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı.
Böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile.
Kaktüsün gölgesinde nazlı âhım da yandı.
Âhımdır zannederdim en belalı kıvılcım,
Kirpiğine dokunan kanlı âhım da yandı.
Bir damla su ver bana ey çöl! Bari sen küsme.
Kalmadı hiçbir şeyim bak,günahım da yandı.
Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme.
Ülkem yıkıldı heyhat!
Ordugâhım da yandı.
Köleleri her akşam duman kıldı gözlerin,
Başıma tâc ettiğim padişahım da yandı.
İlk defa böylesine tutuştu gökkuşağı.
Renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı.
Reader Follow Recommendations
Baudrillard yaşadığımız çağı şöyle niteler..
"Görülmeye değer olmayan bir görüntüler bolluğu.."
Sabah yüzündür, akşam yüzünü dönüşün
Gece, bıraktığın boşluktur ardında.
Ve şiir
O ince hilaldir lacivert yalnızlıklarda.
Sarınıp süzgün ışığına
Katlanmanın türküsünü söylediğim.