Işıklı dünyanın karanlık yüzü Türkce
Işıklı dünyanın karanlık yüzü
Dünyaya gelende vardı sebebi?
Yaşaya bilmedi amaç üretdi.
Düşünür ne yapsam daha gerekli?
Seçtiğim beni de yapsın önemli.
Beni tanısın dünyadakı insan.
Dialog Türkce
Dialog
Nasıl net gözlem yapa biliriz?
Olanları bir birinden nasıl ayıra biliriz?
Doğru,yanlış nasıl kolay anlarız?
Nasıl nura ulaşıb yalnışdan arınırız?
Derler insan çözülmez kutu bağlı.
Açılmaz bu kutunun hiç bir zaman sırları.
Ben bu çağın bir çocuğuyum, inançsızlığın ve şüpheciliğin bir çocuğu ve muhtemelen de sonuna kadar böyle kalacağım.
Fyodor Dostoyevski
büfeden sigara almak için önümde istanbulkart dolumu yapanların arkasında sırada bekliyorum.. bu sırada yandaki kuyumcunun önünde muhtemelen 6-9 yaşlarında iki çocuğu ile bir kadın oturuyor..
6 yaşlarındaki kız çocuğu oturduğu yerde elindeki üzerinde dondurma olan külahı ters çevirip ayakkabısının üzerine koydu ve annesine; ''anne bak, hani dondurma yere koyunca dik durmazdı, ben denedim duruyor..'' dedi.. annesi çocuğunun bu yaptığını görünce; ''ayy ayakkabın, ayağın batmış.. bu sıcakta yapış yapış olacak ayağın şimdi.. nasıl temizleyeceğiz be kızım şimdi bunu?'' dedi..
kız da annesine diyor ki; ''ama bak dondurma dik duruyor, beni niye kandırdın?'' :D
sonra ablaya büfeden küçük su ve 10lu ıslak mendil aldık, çocuğun ayakkabısını ve ayağını temizledik, çocuğa da yine dondurma aldık.. (yaptığını tekrar yapmasın diye külah ile satılan açık dondurma değil de kapalı satılan çubuklu dondurma aldık..)
Ne vakit hoşumuza gitmeyen şeyler olsa, kendimizi avuturuz: Bu yolu ben seçtim, yapacak bir şey yoktu, hayırlısı böyleymiş. Ne tuhaf. 
Yerdeniz Büyücüsü 'nü hatırlayın: "Bütün hayatımızı, aslında yapmaktan başka çaremiz olmayan şeyleri rızamızla seçmeyi öğrenmekle geçiriyoruz." Her daim bir çare vardır sevgili okur. Dün de geç değildi, bugün
-hüsnüzan
mesleğimi sordu
zannetmelerin ustasıyım ben, dedim
anlamadı muhtemelen.
insanlar pamuk zannederim
kalpler çiçek..
kucak zannederim
açılan her kolu
her el şeker taşır zannederim
her sözden bal damlar..
hikâyenin sonunda
usta ölür sükût-u hayalden
kendi kendine öldü zanneder