Tesadüfen görüp heyecanlandığım ve sonra hemen alıp okuduğum bu eser bizi Antik Çağ'a götürüyor ve dönemin görkemli sofralarının, değerli taşlarının, oya gibi işlenmiş anıtsal mezarların, dev sütunların, detay detay yapılmış muhteşem heykellerin ardındaki "emek sömürüsü" ile yüzleştiriyor. Dönemin şatafatının altında yok edilen emeğin gerçek sahiplerinin öykülerini anlatır. Biz madencilerin, berberlerin, kölelerin, çömlekçilerin , uşakların çiftçilerin, hancıların, kadınların, müzisyenlerin, fahişelerin, aşçıların, hayvanların ve daha birçok sömürülen hayatın gerçek hikâyesini okuyoruz ve bunu mitoloji ile harmanlayarak öğreniyoruz. Ötekilerin, görmezden gelinenlerin, dibine kadar sömrülenlerin ve özgür olmayan emeğin peşine düşüyoruz. Dolayısıyla her şeyi sınıfsal eksende önümüze seriyor kitap. Emek sömürüsü ve ayrıcalıklı sınıfın ihtişamlı yaşamının ardında kaybolan, yok sayılan insanların gerçekliğini yüzümüze çarpıyor. Bizi o sütunların, takıların, heykellerin ihtişamından sıyırıp artlarındaki görülmeyen emekçilerin dramı ve zorlu koşulları ile yüzleştiriyor. Bunu mitoloji ile zenginleştirmesine ayrıca bayıldım.Eser anlaşılır bir dille yazılmış tarih, arkeoloji ve mitolojiyi en yalın haliyle okura sunuyor, herkes okusun çok isterim hatta herkes kesin okusun, bu kitabı okuyun.
"Gerçek şu ki yoksulluk doğal da değildir kader de; yoksulluk bir uygarlık icadıdır." yazıyor arka kapakta, ne kadar doğru değil mi?
İlber Ortaylı 'nın en beğendiğim eserlerinden biri oldu kuşkusuz. İnsanın yaşamına anlam katma çabalarında atılması geren adımları
