Nedim
Natüvanım şöyle çeşm-i hasretinden kim gehi
Saye-i müjgan-ı ahu pay-mal eyler beni.
Gözünün hasretinle öyle halsizim ki , ara sıra
Ahu kirpiğinin gölgesi beni ayaklar altına (pay-mal) serer.
Öyle bir sevdim ki Müjgan’ı..
Dünyamı şaşırdım, haddimi bilemedim. Evleniriz gibi geldi bana.
Evimiz, yuvamız olur. Işığımız yanar.
Fakir soframız kurulur gibi geldi.
Ah Müjgan Ah
Mela Xelîlê Mişextî - Arî ye
Ev çi zend e, ev çi qend e, ew çi find e, çi şemal
Ev çi xal e, çi şemam e, ev çi rend e, çi şepal
Ev çi nexdan e, çi lêv in, ev çi ebrû ne hîlal
Ev çi mujgan in, çi tîr in, ew çi xifş in, karxezal
Ew çi bişkoj in, telîsm in, ew çi kanîne zelal
Ew çi bala û kezî ne, ew çi bisk in cûte mar
Ew çi gulzara rezî ne, ew çi misk e, reş û tar
Ew çi zozan e, çi şîn e, sêvesor in lê diyar
Ew çi şorab in, çi tît in, ew çi bîstan e, bihar
Ew çi remz û havrî ne, ew çi naz in çi delal
Ew çi bax e, ew çi rax e, ew çi nifş e? Arî ye
Aya ew xewn e dibînim yan dirist û rastî ye
Ez dirist im neku mest im, bê guman hişyarî ye
Ez kiçe Kurdek dibînim, pir çek û mirwarî ye
Min gewah destûrê Kurd e, xwînşirîn e bê heval
Kofî kêl e, bisk bi têl e, ew çi pêl e, Kurdî ye
Xan û man e, nav ciwan e, Kurd nîşan e, cindî ye
Bi genc û hat e, xoş wilat e, xoş nejad e, safî ye
Kurdistana nav ciwan e, min xezel pê gotiye
Aşiq im bo wê delalê ser vî emrê pîr û kal!
nerde tâvus kuşları nerde müjgân'ın gençliği
nasıl da sevdim ne iştir bilmeden sevmeyi
"Cüzdan gitti Müjgan. Para önemli değil de içinde resmin vardı."
🎞 Ah Güzel İstanbul
Müjgan tekrar güldü, fakat bu defa ki gülüşte biraz ızdırap vardı..
Sayfa 82 - İnkılap Yayınları, Reşat Nuri Güntekin, Bütün Eserleri, ÇalıkuşuKitabı okuyor
Kırılınca değişir insanlar sen buna deliriyor da diyebilirsin
"Müjgân ablaya çatlak diyorlar. Müjgân çatlak değil, Müjgânı fena kırmışlar...”
"Düşün bir kere Müjgan... Cumhuriyet... Cumhuriyet! Türkiye Cumhuriyeti..."
Sayfa 278Kitabı okudu
"Sizi, Müjgan Hanım" dedi, "memleketim kadar, Türkiye kadar sevdim. İnanınız..."
Sayfa 139Kitabı okudu
"Doğum gününden iki gün önce gelmişti Nezahat Hanımlar Bursa'dan. Bir iplikler bir ketenler... Fikret Bey takılıyordu Müjgan'a, "Hanım şu lacivertten bana bir kravat dikiver, bir de mendil. Severim laciverti, gözlerin gibi."
Müjgan Fikret Bey'e renk renk kravatlar dikerdi. Ama Fikret Bey hep lacivert kravatını takardı. Müjgan'a bağlatırdı. Sonra ellerini öper, saçlarını koklardı."
Sayfa 220 - Müzeyyen GünerKitabı okudu
