Yaşamın Anlamı
Nereden geldiğimizi hemen unutup nereye gittiğimizi merak bile etmeden, birbirinin aynısı olan şeyi yaptık; bir dünyadan gelip diğerine gittik.
Yemekten, birbirimizle mücadele etmekten, sürüye gücümüzü kanıtlamaya çalışmaktan daha başka yaşama nedenleri olduğunu öğrenmek için kaç yaşamdan geçmek zorunda kaldık, bir fikrin var mı Jonathan? Binlerce Jon, on binlerce! Ardından, mükemmellik diye bir şeyin varlığını fark edene kadar yüzlerce yaşam daha... Yaşama amacımızın mükemmelli bulma ve onu çıkarma olduğunu anlamak için diğer yüzlercesi yaşandı. Şimdi de aynı kural geçerli, tabii ki diğer dünyayı bir öncesinde öğrendiklerimizle kurarız. Fakat hiçbir şey öğrenilmemişse, sonraki yaşam öncesinin aynısı olacaktır; aynı sınırlar ve kazanmak için yüklenilen aynı sıkıntılar...
Birini gerçekten sevmek, onun kusurlarını da kucaklamaktır; çünkü gerçek aşk, mükemmellik değil, kabulleniştir.
İnsanlar ancak özgünlüğü yakaladıkları, kendi dillerini yarattıkları zaman iyi yazmaya başlıyorlar. Doğruluk, biçemde mükemmellik vardır tabii ama ancak bütün hatalar yapıldıktan sonra, özgünlük yakalandıktan sonra gelir bunlar.
Benlik, bitmez tükenmezdir.
Keşfin kendisi bir amaçtır.
Bir sanat eseri, yaratıcısı için her zaman bir dereceye kadar hayal kırıklığıdır, ancak halihazırda tam olarak deneyimlenmiş edilmiş bir şeye eşdeğer olmadığı ya da onu açığa vurmadığı için değil, niyet edilen keşiften daha azını ilan ettiği için. Eserin yetersiz kaldığı mükemmellik, eserin ardında değil ötesinde yatar; ....
.. aslî benlik de ortaya çıktıkça keşfedilecek bir şeydir ve ortaya çıkarken bile asla son nokta değildir.
"Herhangi bir... tekil eylemin ürünü, daha elverişli bilinç halinde keşfedilen bir şeyin eksik beyanı olarak değil, keşfe katkıda bulunan bir şey olarak görülmelidir. Keşfin kendisi bir amaçtır.
.
"Herkesin bir iki kusuru olduğunu kabul etmem ve her şeyden önce, kendimi olduğum gibi görmem gerekiyor. Kendimden mükemmellik beklememeliyim. Elimden gelenin en iyisi, her gün yeni bir şey öğrenmek ya da fark etmek."
