Ne zamandır ha okudum ha okuyacağım derken etkinlik vesilesiyle ilk Yaşar Kemal kitabımı bitirmiş oldum.Bu kadar uzun sürede okuduğuma bakmayın,çok akıcı su gibi giden bir kitap.
Yaşar Kemal'in o kadar samimi,içten bir anlatımı var ki adeta kitabı yaşıyorsunuz.Düzene karşı çıkan,ezilmekten, horlanmaktan artık yılan genç dağa çıkıp eşkıya oluyor.Abdi Ağa'yı öldürmek için,intikamını alabilmek için türlü sıkıntılar çekiyor,uğruna koca bir köyü ateşe bile veriyor İnce Memed.
Topal Ali ile iz sürüp,Cabbar,Recep Çavuş,İnce Memed'le dağları gezdik.Durmuş Ali ve Koca Osman gibi bir babayiğit tanıdık.Sevdiği kız Hatce ve oğlunu kaybeden Iraz Ana'nın acısını paylaştık.Deli Durdu'yu gibi manyağı tabi Memed'e ilk kucak açan ve onu eşkiyalığa yönlendiren Süleyman Emmi'yi de unutmamak gerek.Adeta Alidağı'nda mağarada birlikte saklandık İnce Memed'le.İzini kaybetmek için karaçalısını unutunca telaşlandık.Asım Çavuşla olan mücadelesi bitmek bilmedi.Ama mağarada Hatçe'nin doğum yapmasıyla teslim olmak zorunda kalan İnce Memed'i tutuklamayan,seni bu halde alamam diyen Asım Çavuş sahnesi muazzamdı.Daha fazla detaya girmeden şunu belirtiyim.Mutlaka okuyun beğeneceksiniz.
