Murakabe; Allah'ı görüyormuş gibi ibadet etme alışkanlığı kazanmaktır.
Çünkü Rabbimiz; "Allah herşeyi gözetmektedir" buyurmuştur (el-Ahzab 33/33).
Cibril hadisinde de murakabeye işaret vardır. Cibril Hz. Peygamber (s.a.s)'e; "Bana ihsanı anlat" dedi. Rasulullah (s.a.s) de; "İhsan, Allah'ı görüyormuş gibi ibadet etmendir. Sen onu görmesen de O, seni görüyor" buyurdu.
Bu murakabe halini; insan, oruç ibadetini yerine getirirken farkında olmadan pek âlâ yaşıyor. Mesela bir hanım mutfakta yalnızken etrafında da kimse yokken yine de yemekten az dahi olsa tadamıyor çünkü orucunun bozulacağını biliyor. Çünkü Allah'ın onun yaptığı fiili gördüğünü biliyor. Bir erkekte öyle, her ne kadar kimsenin göremeyeceği sote bir yere gitse de, yine de ağzına bir şeyler atıp orucuna devam etmiyor. Çünkü Allah'ın onu daima gördüğünü biliyor.
Peki bu halimiz oruçtan sonra neden devam etmiyor?
Neden Allah bizi görüyormuşçasına yürüyemiyoruz sokaklarda ?
Neden Allah bizi görüyormuşçasına oturamıyoruz bir yerlerde ?
Daima murakabe halinde yaşamak için neyi bekliyoruz ?
Bunu başarabilmek için gayretimiz var mı ?
Oruç hala anlatamıyor mu sana acizliğini ?
Bak her gün yaptığın basit bir fiili, bir bardak su içmeyi bile Allah'ın izni olmadan yapamıyorsun bu kadar acizsin demiyor mu?
Peki nedir hala bu gaflet ?
Ölmeden, ölmeyecek miyiz ?