Murat
@murat_demmir
...
"İçimin sesi de olmasa
Ölürdüm yalnızlıktan."
...
7 okur puanı
Ocak 2017 tarihinde katıldı
Olmuyor cancağızım.. İnsan her istediği şeyi anlatamıyor.
Ya anlatmak istemiyor, ya da anlayacak kimseyi bulamıyor. Oysa, o kadar çok şey var ki içimizde biriken.
Öylesine dolu ki gönlümüz hüzünden.
Bu yara, ulaşılamayacak kadar derinden. Kelimelerin bile alamayacağı türden. Ben sussam, sen anlasan dedirtecek cinsten.
İyiliğin, kötülüğün, aşkın ve umutların Yeryüzünde ödedim kefaretini ; Bir başka yaşama başlamaya hazırım Susuyor ve bekliyorum: Zamanı geldi. Geride benden bir iz kalmayacak Karanlık ve soğuk kuşatacak Benim yorgun ruhumu; O, ham bir yemiş gibi, özsudan yoksun. Soldu fırtınalarında yazgının Yaşamın kızgın güneşi altında kavruldu.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden
Okur Takip Önerileri
Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok...
Oturduğu yerden insanları tanıyamayacağını söyledim. Bu tutumla kimseyle arkadaş olamazdı. "Öyleyse, ben de hayatımın sonuna kadar aynı yerde kımıldamadan oturacağım," dedi. "Herkes istediği kadar koşsun. Beni anlayacak insan, oturduğum yerde de beni bulur. Oturacağım ve bekleyeceğim. Yerinde oturan Selim'e değer vermeyenlerin, Selim'in gözünde de değeri yoktur."
“bütün öfkelerimi toprağa götüreceğim,
yaşarken de anlatamadım kimseye.”