SAHİ, SEVGİ NEYDİ?..
Her şeyi kendi içinde görmek ve kendini her şeyde görmenin adıymış sevgi… Sonsuzlukmuş, bencil olmamakmış…
Kayıtsız, şartsız ona güvenmekmiş bir de… Nedensizce ve delicesine özlemekmiş, onun yokluğunda… İliklerine kadar duymak, tırnaklarına kadar hissetmekmiş sevgi…
Hayatın anlamı diyorlar ona; yalnız insanların değil, tüm
Dağ başındaki Güneylilerin çoğu da çatışmadan sonra yere serilecekti muhtemelen.Cesetleri bir iple karakola sürüklenecek,kimseye haber vermeden kurda kuşa yem edilecekti.Oğullarının öldüklerini bilmeyen anne babalar hayatlarına devam edecekti.Sonra bir gün,kapıda beliren birkaç pos bıyıkli adam,"Oğlunuz kızınız şurda şurda,şu tarihte şehit düştü,"diyecekti."Cesedi yok.fotoğrafı yok.Ondan geriye kalan bir eşyası yok.Sadece partinin teşekkürü var ailesine."
Sayfa 216 - İletişimKitabı okudu
ÜZÜNTÜYE KARŞI TAVRIMIZ
"İnne maıye Rabbî seyehdîn!”
Bu Ayet-i Celile’yi dağlara taşlara haykırmak, her gördüğüm yere yazmak istiyorum BÜYÜK HARFLERLE..
"İNNE MAIYE RABBÎ SEYEHDÎN..!”
Belki bir çoğumuz ilk defa işittik, Rabbimizin bize böyle bir vahiy indirdiğini..
Belki yüzlerce mukabeleye gittik, defalarca kendimizde okuduk ama
Bu belki onu tüketebilirdi; fakat bu kadar güzel bir şeyin içinde onunla beraber tükenmek mukadderse bundan ne diye kaçmalıydı?
Sen ve yağmur, başa dönemezsiniz.
İnsanın en ölümcül yarası içinde anbean büyüyen gitme hevesidir. Ölmekle gitmek aynı şey; ne ölenlerin ne de kalbindeki ıstırap verici ağrı dinmek bilmediği için uzaklara
