Ve sessiz ordularla gelseydi uyuyanlar
Ve gitseydi âlemden ölüm renkli dumanlar
Ve Furkan aydınlığı kuşatsaydı ülkemi
Ve irfan denizine yelken açsaydı gemi
Ve bitseydi ıstırap
Can harap; cânân harap
Yetiş imdada ya Rab
Reva mı, içimde soluklanan kuşların
Kırmak kanatlarını
Sonra gitmek, arkaya bakmaksızın bir defa
Bırakıp adım adım istihza tohumları
Bu zamansız şairi incitmek reva mıdır
Sevindirmek dururken, öldürmek reva mıdır