• DEĞERSİZ BİR HAYAT •
Selam kitap dostlarım ☻
Okurken ruhuma çok ağır gelen bir kitabı paylaşacağım sizlere. ️Dikkat kitap içerisinde eşcinsellik ve pedofili gibi özel konulara çok fazla değiniyor, lütfen bunu bilerek okuyun.️Konusu şöyle;
.
Üniversiteden tanışan dört erkek arkadaş: Nazik, yakışıklı ve oyunculukta kariyer yapmak isteyen Willem. Sanat dünyasına hızlı
kötü bir kitap ne kadar iyi okunabilirse
Bu kitabı Ortamlarda Satılacak Bilgi podcastinin rezonans kanunu bölümünü dinleyince merak edip okumaya karar verdim. O bölümü dinlediğim an o kadar heyecanlanmıştım ki, çok ama çok az kişinin farkında olduğu derin bir hakikati anlamış hissetmiştim. Bu hakikati anlamama yardımcı olan şeylerden biri de bu podcastti. Aslında dinleyeli uzun zaman
Hayatınızın ipleri sizin elinizde mi ?
Özgür olduğunuzu düşünüyor musunuz? Örneğin istediğiniz her şeye evet, istemediğiniz her şeye hayır diyebiliyor musunuz? Arkadaşımı kaybederim, patronumla aramı bozarım, ailemle kavga ederim ya da ikili ilişkimdeki partnerimi kaybederim korkusuyla hiç hayır diyemediğiniz oluyor mu? O halde bu hayatı kendinizin yaşadığından emin misiniz? Yoksa siz
·
Not rated
#OkudumBitti
#KitapYorumum
#StephenKing
#HayvanMezarlığı 374 sy
"Kutsal Mezarlığa gömülen ölüler, kısa sürede yeniden hayata dönerler."
-Bir Kızılderili İnancı-
➜“Bozulmaması, dokunulmaması, karşı çıkılmaması gereken, üstüne titrenilen
Tanrı'ya adanmış olan, tanrısal olandır KUTSAL ”
Dr. Louis Creed ve ailesi eski
Kötü Edebiyatın Sarsılmaz İlkeleri
Bir roman okudum ve okuduğum her sayfada romandan nefret ettim. Hem kendi adıma hem de Türkçe edebiyat okuru adına üzüldüm. Romanın vermek istediği çevreci-özgürlükçü mesajla hemfikir olmam bile dindirmedi içimdeki bu üzüntüyü. Buyurunuz efendim, bir oturuşta yazılmış ve kötü edebiyatı kötü edebiyat yapan ilkelerin bazılarını sıraladığım kısa bir
Anladım...
Kitabı inceleme olarak değil de küçük bir anektot olarak birşeyler yazmak istiyorum. Öncelikle bu şaheserin oluşturulma sürecine müthiş saygı duyuyorum o kadar saygı duyuyorum ki kitabı bir kaç günde bitirmemek için resmen çaba harcadım. 23 sene dile kolay öyle üç gün de bitirmek gerçekten içimden gelmedi. Gerçi kitapta beni öyle alıp götürmedi. Fikrimce bunun birinci nedeni çevirinin bana biraz tuhaf gelmesi, şöyle ki bazı konuşma dialogları öyle hızlı gelişiyor ki hangi lafı kim söyledi hangisi hangisi üç kere okumak zorunda kaldığım anlar oldu. Ama herşeye rağmen bir dönem filmi içindeymişim gibi hissettim çoğu zaman. Hele hele kitabın sonundaki el yazı notları karalamaların ilk hallerinin basıma eklenmiş olması daha başka, çok daha büyük bir saygı uyandırdı bende. Çok büyük emek çok. Neyse yeteri kadar övmem mümkün değil, içinde savaşın aptallığının en kötü ve gereksiz hallerinin işlendiği, savaşmaya mecbur bırakılan insanların duygu durumları, tabii ki aşk, ve hüzün ve bazı duyguları da sana bırakıyor, her şey de anlatılmaz ya. Ne diyor usta en sonunda; insanlar öldüğünde onları gömmeniz gerekir ama bunu hakkında yazmak zorunda değilsiniz.
Okuyun, okutun
