Ruhum biz olup doldurmamız gereken boşluklarla dolu. Ve içini açıp sana bir kere gösteremediğim hayal bohçamı, sana yazdığım şiirlerin okumadığın kısımları kesti. Hazelâyn; gözündeki renk pigmentlerine sakladığın mutluluktan güneş kadar, rüzgar kadar, hayır hayır havadaki toz zerreleri kadar nasiplenemedim ben. Kimin kusuru varsa bunda bilsin, kusurlara bakmayan yanım kazılı artık çocukluktan kalma efendiliğimden. Bi Cem Adrian şarkısına sığdırdığım umutlarımdan haberinin olmaması da aşka yaptığın en büyük ayıp olarak kayıplara geçsin.. Kayıplardayım sevgi selim, eli kalem tutan tüm şairler gibi..
Şimdi üstüne yığılıp uyuduğum acılar için bir şarkı çal; "Mutlu yıllar sevgilim."