Aylak Adam, okuduğum ilk Yusuf Atılgan eseri.
Olayların ilerleyişini bir bütün olarak fazla sevemesem de hikâyeden çıkardığım bazı kesitler çok hoşuma gitti. Çizebildiğim kadar çok cümlenin altını çizdim. Çünkü gerçekten çizmeye değer cümleler okudum.
Kitabımızın karakteri Aylak Adam, manevi bir arayış içinde. Ama bu arayış Simyacı’da gördüğümüz gibi manevi bir arayış değil. Bu arayış, mutluluk ve doğru insan arayışı. İçinde eksik kalan bir şeyleri tamamlama ihtiyacından doğan bir arayış. Ancak bulmakta zorlandığı ve okurken de sık sık karakterin memnuniyetsizliğinin farkına vardığımız durumlar mevcut.
Yazarın üslubu hoş denebilecek bir farklılıktaydı. İstanbul’u betimlemeleri zaten duyduğum özlemi iyice katladı. Bence şans verilebilir.
Bu arada altını çizdiğim cümleleri 1000kitap uygulamasında alıntı şeklinde paylaşıyorum. Benimle oradan da takipleşmek isterseniz kullanıcı adım 
ayça İyi okumalar herkese!
