"Kilamo van to dima, zê pepûkî wanon derdo
Astarî yenê jan, to qesey kenê mi de
Kilamo van to dima, zê pepûkî wanon derdo
Astarî yenê jan, to qesey kenê mi de "
Mavi
Çile kokladım karanfil niyetine
Sabrı okşadım zorladım sen diye
Baktım dünyaya senin gözünle
Hep savaş, hep yıkım, ateşler içinde
Mavi mavi gözlerinde hep sitem mi var
Yoksa insan sevdiğine böyle mi bakar?
Mavi mavi gözlerinde top tüfek mi var
Böyle haksız bir savaştan kim galip çıkar?
Çile kokladım karanfil niyetine
Sabrı okşadım zorladım sen diye
Baktım dünyaya senin gözünle
Hep savaş, hep yıkım, ateşler içinde
Mavi mavi gözlerinde hep sitem mi var
Yoksa insan sevdiğine böyle mi bakar?
Mavi mavi gözlerinde top tüfek mi var
Böyle haksız bir savaştan kim galip çıkar?
B. Akarsu
"İnsan nasıl mı geriler?yere tükürerek,çöp atarak,son ses müzik dinleyerek,küfür ederek,başkasının kişisel ve yaşam hakkını ihlal ederek,toplumu umursamadan sadece kendini düşünerek geriler.."
Ben kendime mi küsmüşüm?
O sıcak güneşimi,
Bulutla mı örtmüşüm?
Nil Karaibrahimgil
Yaşanılan bu sevdayı.
Unutmam mahşeri yarını
Kimse duymaz bu feryadı...
Hüzün sardı dört yanımı..
Anladım ki dostlar yalan..
Şimdi dünyam yıkık viran.
Terk etti yar can bildiğim.
Var mı beni bir anlayan ?
""ALPER ""
Yazdım yine sen anlamadın beni.
Yıktığın bu şehrin günahları kimin ?
Sabahlarım yok umrumda değil.
Çünkü gecelerim ayaz benim .
Yavaş yavaş yıktın bu kalbimi.
Sevdamı bin canı feda ederdim.
Güzel günlerde mutluluklar senin.
Bak bu şarkımın bestesi herşeyim.
Severek ölmenin cezası sensin.
Yaktığın cehennem azap gibiydi.
Kimse bilmeden öldüm sanki.
İçimde öyle bir acı var ki.
Yine bu gece.. Sözlerimden düşüyorsun
Yine bu gece.. Beklerim ben biliyorsun
Yine bu gece.. (Yine her gece)...
Özlesemde gelmiyorsun
Özlesemde gelmiyorsun
Özledim ve bilmiyorsun...
Özledim ve bilmiyorsun...
--------------------------------------------------
MacroBeatz [Alper]
Aşk doluyduk önceden, kalbi yaralar deşmeden...
Şimdi bir vefasız
Aşk mı lazım - Buray
youtu.be/8P8fDjjYFi4
Bir gelsen diyorum
Beni çekip alsan çıkmazlardan
Hiçbir şartım yok
Sadece tutsan kollarımdan
Abbas'ın yönetmen koltuğunda seyirci vardır hep
Daha yakın zamana ait başarılı filmler arasında Abbas Kiaostami'nin Through the Olive Trees (1994) filmi şimdiden başyapıt unvanını kazanmış durumdadır.
....
Kiarostami filmin sonunu tamamen açık bırakır. Uzaktan baktığımız için yalnızca bir noktada delikanlının döndüğünü ve geriye doğru yürümeye başladığını görürüz. Bir şey mi oldu? Cesaret buldu mu? Yoksa bu faydasız yalvarmadan ya da kızın saldırgan kayıtsızlığından yorulduğu için mi geri döndü? En azından müzik başka bir ruh haline kayar: Daha canlı ve umutlu hale gelmiştir. Tam olarak neler yaşandığını bilmesek de onların kaderlerini önemseriz. Delikanlının kederi aracılığıyla aşkın anlamını tüm ıstırabı, neşesi ve belirsiz sonuçlarıyla birlikte deneyimleriz. Geleceğe ilişkin soluk bir ima vardır: Henüz hiçbir şey bitmedi. Ama buraya ulaşabilmek için bir tür sabır ve yalnızca büyük müzik çalışmalarının iyi işlenmiş ritenutosuyla ilişkilendirilebilecek çok duyarlı bir duraksama / oyalanma zorunluydu. Burada tüm yapıtın duygusal içeriği ve özü, bilinçli olarak esirgenmiş bir sonucun geriliminde, askıya alınmış zamanın anlannda özetlenir.
