mzs

Öyle geliyor ki bana, bu düşüncelerden doğan dehşet verici bencillik ve ortaya çıkan bu duygu hasisliği ilk kalpten ruha, ruhtan da dile işlemiş adeta..
Reklam
ve her şey işte böyle anlamını yitirdi, tıpkı uçsuz bucaksız olan o soğuk gecenin derin ve boğuk karanlığında, birer birer ışıltısını kaybetmeye mahkum edilmiş, sessizce sönüp giden yıldızlar gibi..
Bilir misin İnsanoğlu pek zeki bir varlıktır. Bir çok şeyi önceden sezer, bilir ve hisseder. Yinede kendini bir o kadar da kandırmayı sever. Yalın olan o gerçekleri pamuk şekerlere sarar sarmalar. Kendi gönlünü kendi kendine hoş tutmanın çabasıdır bu, çaresiz ve sonsuz bir uğraş.. Bu kadar zeki bir varlık nasıl olur da böylesine aptalca ve bu denli pervasızca davranır?