ikinci kitabı @yakuphann kazandı ve onun metnini de ilave yapıldı.
Seninle tartışamıyoruz bile biz.
Ben sadece mutluluk anlarımı paylaşacak birini aramıyorum kendime, farkında değil misin bunun.
Ben uçurumun kenarında gezerken, sen bunu fark edemiyorsan devam etmemizin hiç bir anlamı yok.
Çünkü ne uçurumun kenarında Hızır'ı çağırabiliriz seninle, ne yürümeye cesaret edebiliriz yüksekten bakan pencerelerde, ne de açıp da uzunca perdelerimizi yerleşebiliriz göğe. Köşesi yok bu dünyanın, köşemize çekilip bekleyemeyiz, bir köşe de biz kapamayız seninle. Biz ekmeyeceksek elimizde kalan son fidanı o toprağa, öyleyse neden 'biz' diye yazılalım aynı satırlarda? Söylediklerim, direndiklerim. Ya ıskartaya çıkaralım naçiz bedenimizi ya eşref-i mahluka geri dönelim ahsen-i takvim makamında... Öyleyse güzelim, öyleyse güzelsin.
Belki de en baştan almalıyız zamanın bile yaratılmadığı anlardan. Çünkü orada yani elest bezminde seçilmiş iki ruh var sen ve ben. O en temiz mekanda, ilk Allah kelamını işittiğimiz andayız.. Her ruh eşleştirilirken orada, sen ve ben milyarlarca ruh arasından seçiliyoruz. Öyleyse bu nimetin kadrini bilip, tekrar zamanın öleceği günde buluşmak üzere kendimize söz vermeliyiz....
Yakuphan bey'in istediği kitap : 
Üç İstanbul
Düşünceler hususunda yine naçiz bir dehlize dalarak kendimi yıpratacaktım; çünkü durdum. İstemeden olsa dahi durdum. Çünkü durduğum zaman düşünmekten kendimi alamıyorum.
bu nasıl kısır bir döngü
...
- Nörün
+ Nörim
- Nabıyon be yaa
+ Nabim beaa
- Nassın
+ Nası olam
- Naptın gı
- Napem gıı
- İyi misan
+ İyi miyam
........
asla cevap alamıyorum asla
Eski Şiirlerimden
6 Ekim 2011 Perşembe
-Kıyâmette…-
Nâçiz bir bedenle, sonsuz bir ruhla,
Karşı koyuyorum, ölümlülerin ezelî saltanâtına!
Elimde değil ki susamıyorum;
Ecdâdımın kemikleri, sızlatıyor yüreğimi;
Seyirci kalamıyorum,
Mazlum insanlığımın Ay’a varan feryâdına…
***
İçimdeki kutsal rûhun en insan yanına
Ve yüce merhametine annemin, Tanrılaşırcasına;
Hiçbir sözüm yok, yok yere yaşanmışlığa ‘ah’tan başka.
Ben, kime diyeyim; elimdedir, ‘sözcüklerin efendiliği’ !
***
Olup olacağı, bir karasevdâlı yürek,
Kapkara bahtıyla ‘etle-tırnak’…
Gelip konuşacak birileri;
Hepimiz dinleyeceğiz, alınterimiz soğutularak!...
Uyuma insanoğlu; bu canavarların dişleri tam;
Hem de lâmba gibi parlak!
Hepsi hepsi, ‘bir avuç insan’ız;
Ya hemen ölecek ya kıyâmette doğacak!...
[İKK]