Sultanım , Şahım
Azad eyle bu teni , daha da zarar vermesin bu bedeni
Yumuşaktır benim kabuğum , tan eylemeye gelmez ,
Sensin benim umudum azad eyle beni
Zordur insan ağırdır ahir zaman,
Gideyim kırayım bu kafesi
Nacizane kendi kalemimden
Kafamız hafif dumanlı şu sıralar hangimizin değil ki sanki ?
Gözlerimiz ufka açıldı göğe bakınca bir an
Yürüdüğümüz yollardan geçebiliriz lakin bir daha fakat asla
O semtler bir daha bize çıkmamak üzere kapanacak
Kapandıkça biz daha da açmaya çalışacağız
Açamayınca bir kez daha tökezleyecegiz
Hayatımız yolunda gitmezken sevdiklerimiz nasılda gidiyor birer birer öyle değilmi?
Kendi kalemimden gonullerinize naçizane dokunabilmek adına
Bir damla mutluluğa satmışız çokça benligimizi.
Mutluluğu bulmak adına ne çok kendimizden vermişiz.
Öyle güzel ve özel olan tüm cumlelerimizi, bunları hiç haktmeyen insanlara harcamış,
gerçek sevgiye tek bir kelime bırakmayıp, susup kalmışız, ne yazık ...
Peki, hangi sevgi gerçek nerden bilebilirdik ki ...
O kadar boşa kürek çekmişiz ki bu hırçın insanlar denizinde,
Bir arpa boyu yol alamadığımızı,
kalbimiz çoktan hissizlestiğinde farketmisiz.
Peki.Sevmek ne demek?
Sonun da üzülen kendi kalbimiz olacaksa, önce kendimize geç kaldığımız nedeni farketmiyoruz...?
İnsan kendini farkedip sevmeden,
Nasıl bir başkasını sevmeye cüret edebilir ki?
Ne.Buyük Ahmaklık ...
İnsan önce bir kendine sormalı, bir kişiye daha tahammüle gücüm var mı?
Bir kişiye daha katlanacak kalbim, hissim...
Bu ego değil, kendiyle kalmayı seven ve kendine sarılmayı öğrenen hiç kimsenin artık dünya üzerinde birinden beklentisi kalmıyor ...
Sevmek için.gec mi kaldık?
Bence soru yanlış,
Kendinizi sevmek için Geç kalmayın yeter ...
F.Atalan 🌼
Teşekkürler . ..
İkimiz
Üç oda bir sokak evimiz olsun
Öksüren bir sokak lambası, titreyen bir kedi ısıtsın içimizi
Anlayalım ki acılar da hayattadır..
Naçizane Kalemimden