Nadide1insan
@nadide1insan
Nadide ŞAHİN DEMİR
Okur, yazar, gezer, izler, konuşur
Öğretmen
TDE
18 Mart
16 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Gençliği iyiliğin içinde kötülüğün de olduğu inancının pekişmesiyle geçti, çevresinde bu inancı güçlendiren bir sürü şey olup bitti.
Sonraları bunun başka bir şey, bir tür kibir olduğunu düşünmeye başladı.
Birine iyilik yaptıktan sonra kendini üstün hissetmenin verdiği bu doygunluk olmasa kimsenin kimseye iyilik yapacağı yoktu aslında.
Merhametin özü kötücüldü, bu yüzden maraz doğuruyordu.
... yıllardır Amerikan vatandaşı olan Barhun, kimliğinin yırtığını tamir etmişti. Hiçbir zaman tüm benliğiyle ait olamayacağını bildiği ikinci ülkesine doğru yola çıkarken; içinden, doğduğu topraklara bir daha ayak basmayacağına, ağzına rakı sürmeyeceğine ve çocukluğunu artık böylesine duygulanarak hatırlamayacağına yemin etti. Yeni Dünya'nın acımasız cangılında böyle yaralı bir kimlikle yaşamasının mümkün olmadığını biliyordu.
Çoğu insan, sırf bulunmaz bir hiçbir şey söylememe fırsatını kaçırdığı için çok şey kaybetmiştir
Okur Takip Önerileri
İstanbul'a dair sözleri
Şehri kabuk tutmuş bir yara, eski bir hatıra gibi saklıyordum göğsümün içinde...
Bütün hikayeler evrenin yaratılış hikayesine benzer, o anda orada kimse yoktur, kimse tanık olmamıştır ama yine de olanları herkes bilir
"Evindeki nimet ve rahatlık semayı görebildiğin yer kadardır."
Semaya bakmanın on faydası vardır denildi.
Üzüntüyü eksiltir, vesveseyi azaltır, evham korkusunu giderir, Allah'ı hatırlatır, kalbinde Allah'a karşı saygıyı yeşertir, olumsuz fikirleri siler, sevda hastalığına fayda verir, müştak olanları teselli eder, birbirlerini sevenlere ünsiyet verir. O sema ki dua edenlerin kıblesidir.
Beğenmek, sahip olmanın en iyi şekli; sahip olmaksa beğenmenin en kötü şekli olsa gerek.
Mühim olan varış değil, gidiştir mi demek istiyorsun yani? Kim olduğunu bilmiyorsan kendin olabilmen mümkün değildir.
...şunu gördüm ki insan hayatı hiçbir zaman tam olarak karşıya aktarılamıyor. Bir nehir gibi insanın kollarından, parmaklarının arasından akıp gidiyor.
Muhtar İsmail Ağa'yla konuşuyorum: Halkodası'nın yapısını ver kitaplık yapayım.
Beyim diyor bizim yolumuz, köprümüz, çeşmemiz yok; kitaplığı ne yapacağız?
Anlatıyorum ona: Eğer kitaplığınız olursa yolunuz, çeşmeniz, köprünüz de olur!
Elimin altındaki kitapları ışık toplar gibi, karanlığın hem de karanlıkçıların üstüne fırlatıp fırlatıp atasım geliyor. İçimde böyle bir hırs var.
Sayfa 45Kitabı okudu
Biliyorsun ölüler yaşlanmaz.
Biz onunla can kardeşiydik. Gerçi yaşça o benden büyüktü ama erken öldü. O öldü; ben kaldım. Biliyorsun ölüler yaşlanmaz. Şimdi ben onun ağabeyiyim.
Sayfa 14Kitabı okudu
Annem çok sevmelerin kadınıydı.
Bazen sevinince annem gibi,
Rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına.
Neden insan öldürmek tekniğinde en usta olan, savaş aletleri en mükemmel bulunan milletler en medeni, en gelişmiş sayılıyorlar?
