TOPLUM YAZILARI SERİSİ-12
Günaydın yüreği güneşe selam duranlar. Günaydın aşını taştan çıkaranlar. Uzun bir aradan sonra yeni bir toplum yazılarıyla merhaba diyelim yeni güne ne dersiniz? Bildiğiniz üzere bugün okullar açıldı. Her yer çocuk sesleriyle doldu taştı. Sanırım dünyanın en güzel müziği bu olsa gerek çocuk sesleri ve güzel bir kış yağmurunun sesi. Bugünkü
"Ah bu bakışların bazen nasıl manaları, nasıl incelikleri, nasıl renkleri vardı... Ne ifade edilemez, ne anlatılamaz şiirleri, şairaneliği, insanı nasıl birden saadet göğüne ulaştıran renkleri vardı! Bazen derin, siyah, vakur, suskun olurdu; sonra bir rica ışığıyla titreyerek yalvaran, perişan bir bakışla bakardı; bazen zorba, emreder, sonra munis, razı olur, lütufkâr, vaat eder, "Evet, peki!" derdi. Bazen sadece "Seviyorum ve mesudum!" diye, sonra şuh ve kadın olup şüpheli bir güvenle bakarak, mamur ve mest, teşekkür ederek, ah bu bakışlar ona ne saadetler veriyordu. Henüz açılıp da mest olacağına, o kadar yaşayacağına inanamayan bir arzu goncası gibi naif ve ince bir saadet..."
Sayfa 160 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir parça mutluluk..
İmzayı aldıktan sonra Şennur ablamla da fotoğraf çekildik, sonra ondan kitabıma içinden geçen kelimeleri yazmasını rica ettim, yazdığı şu güzel cümleye bakar mısınız..? Ne kadar naif, ince, sade bir kadınsın sen..🥹
Kitaptan güzel bir alıntı mektup
Öğretmenlerle ilgili bir kitap yazdığınızı öğrendiğimden dolayı kendi ilkokul öğretmenim ile ilgili naçizane bir anımdan bahsetmek istedim. Benim babam şoförlük yaparak bizim geçimimizi sağlıyordu. Durumumuz ne kötü ne çok iyiydi. Bir öğretmenler gününde annem, öğretmenime hediye olarak elime, siyah bir bakkal poşeti içinde memleketten gelen
