Namaz kılacak kimse, önce üzerinde ve namaz kılacağı yerde, namazın sahih olmasına mâni olacak pislik cinsinden bir şeyin bulunmamasına dikkat eder. Abdest alır, kıbleye döner. Kendini dünya düşüncelerinden mümkün mertebe uzaklaştırır. Allâhü Teâlâ’nın manevî huzûrunda olduğunu hatırından çıkarmaz. Kılacağı namaza, kalbi ile niyet eder.
Mesela,