Başka milletlerin topraklarını işgal eden kumandanlardan niçin bu kadar saygıyla bahsedildiğini anlamıyorum. Büyük İskender, Anibal, Scipion, Cesar, Charlmange, Napoleon
ve daha bunlar gibi binlerce kumandan, başka halkların topraklarını işgal etmekten başka ne yapmışlardır?
Napoleon Bonaparte (Her zaman değil, birçok bakış açısında!)
Tarih, üzerinde herkesin anlaştığı bir yalandır.
Sayfa 57 - Beyaz Yayınları, pdfKitabı okuyor
Napoleon ve ilim
Napoleon Elysee sarayında bir defa konuşurken şöyle dediğini duymuştu:
“Artık ordulara kumanda etmemeye mahkûm olduktan sonra, benim ruhumu ve fikrimi tamamıyla zabtedecek yalnız ilimleri görüyorum…”
Sayfa 82 - Parola YayınlarıKitabı okudu
Başka ulusların topraklarını fethedenlerin neden bu kadar saygıyla andığımıza anlam veremiyorum. İskender, Hannibal, Scipio, Caesar, Charlemagne, Napoléon ve onlar gibi daha nicesi tam olarak neyi başardı?
Sayfa 72
" Günler için ekeceksen çiçek ek, yıllar için ekeceksen ağaç ek, sonsuzluk için ekeceksen fikir ek."
Sayfa 16
Napoleon spent hours in front of a mirror, modelling his gaze on that of the great contemporary actor Talma.
… Nice’e vardığında orada bulunanlardan birinin boşboğazlık edip koca bir orduya komuta etmek için 26 yaşın fazlasıyla genç olduğunu belirtmesi üzerine “Merak buyurmayın” diyecekti Napoleon, “Döndüğümde bu kadar genç olmayacağım.
Sayfa 111
“Her insan zihnini işgal etmesine izin verdiği düşünce yüzünden şu anda olduğu insandır.”
Napoléon, Fontanes’a şöyle dermiş: “Şu dünyada en çok hayranlık duyduğum şey
nedir, biliyor musunuz? Gücün herhangi bir şey kurmakta yetersiz kalması. Yalnız iki güç
var dünyada: kılıç ile ruh. Kılıç sonunda her zaman ruha yenik düşer.”
Sayfa 21 - CAN YayınlarıKitabı okudu
Zamanını en etkili şekilde kullanmaya çalışan Napoléon yemeklerde yarım saatten fazla vakit geçirmez, banyo yaparken ya da tıraş olurken bir yandan da birilerine gazete okutarak zamandan tasarruf etmeye çalışırdı. Yirmi iki metresinden kiminin Napoléon'un ön sevişmeyi çabucak geçmesinden yakındığı bilinmektedir.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Napoléon, halkını etkisi altına alabilmenin en iyi yolunun iki aracı kullanmaktan geçtiğini anladı. Bunlardan ilki halkını onurları ve ideolojileri için savaştıklarına inandırmak, ikincisi ise iyi iş çıkaran kişileri ödüllendirmekti. Nitekim, "Bana kalırsa Fransızlar özgürlüğü ya da eşitliği pek de umursamıyor. Onların tek hassasiyeti şerefleridir, diyecekti. İşin pratik yönünü ise şu şekilde açıklıyor;
"Askerler ise zafer, imtiyaz ve ödül isterler."³ Dolayısıyla Napoléon bu söylediklerini uyguladı ve en cesur askerlerini madalyalarla, yaralanma ya da emeklilik maaşlarıyla, rütbe terfileriyle, topraklarla ve unvanlarla ödüllendirdi.
Sayfa 17Kitabı okuyor