Hangi hikaye başladığı yerde bitmemişti ki?
Sayfa 533Kitabı okudu
'İnsan içinden yenilenmeyince, dışından eskir..'
Seni unutmak için yaşadıklarımı, yaşadığım şeyi unutmak için de seni hatırlıyorum. Ama mümkün değil, hiçbirini unutamıyorum.
Sayfa 393 - TimaşKitabı okuyor
Bir acıya tahammül edebilmek ancak ondan daha büyük bir acıyla yüz yüze gelmekle mümkün olabilirmiş, anladım.
Sayfa 393 - TimaşKitabı okuyor
"Unutmak istediğim şeyin tam ortasındayım."
Sayfa 392 - TimaşKitabı okuyor
Çünkü sevdim ve ben kalbiyle yaşayanlar zümresindenim.
Şirvanşahlar Sarayı'nda, Kasım yağmurunun altında, henüz tanıştığım bir genç kızla aynı şala sarınmış, ömrümün yolculuğunun programını yapıyoruz. Ne kadar kolaymış bunca yıl cesaret edip de niyet bile edemediğim o büyğk yolun kapısının önümde açılması. Ciddi ciddi konuşuyoruz, şartları tartıp döküyoruz. Yola koyuluyoruz hâsılı.
Nasıl bir yol arkadaşı olacağını henüz ne o biliyor ne de ben. Ama Yasemen bu şehrin, dahası Doğu'nun ruhu ve ona baktıkça anlıyorum ki Doğu ancak doğudadır. Orada her ayna seni gösterir. Giyimler, şiveler, davranışlar, sosyal konumlar, çiçekler, ağaçlar değişse de bütünüyle doğuda başlangıçtan beri kesintisiz gelen, değişmeyen bir şey var. Doğu bütün ırmakların ortak ana kaynağıdır. Gülün yurdu doğudadır.
"Her yan Kerbelâ. Varsın olsun, Hüseyn olmak Yezid olmaktan yeğdi."
Sayfa 352 - TimaşKitabı okuyor
Aşkın nizamı parçalanınca her şey göze abes görünmeye başlar. İnsan içinden yenilenmeyince dışından eskir.
Sayfa 351 - TimaşKitabı okuyor
"Mucizeler öyle çok sık görünen şeyler değildi. Ama. Birilerinin mucizesi olmak da lâzımdı."
Sayfa 351 - TimaşKitabı okuyor
Yağmur çölü, akan ırmaklar denizi nasıl bulursa birbirlerini öylece buldular.
Sayfa 348 - TimaşKitabı okuyor
İnsan da zaten hangi yön kuvvetliyse o kadardı.
Sayfa 348 - TimaşKitabı okuyor
Kıskançlık, olanlardan ziyade olabileceklere dair bir duygu.
Sayfa 336 - TimaşKitabı okuyor
Aşkın sebebi yok zamanı var.
Sayfa 335 - TimaşKitabı okuyor