Bilemezsin
Bir insanın bir insana
Ne kadar ihtiyacı olabilir
Bilmiyorsun, kaç ton basıyor insan yüreği
Bilmiyorsun değil mi?
Nefes almadan nasıl yaşanılır bilmiyorsun işte.
Ona da ne kadar yaşamak denilirse
Uykusunda ağlar mı insan
Bilmiyorsun değil mi anlamıyorsun...
Çok sevip, sevgisi maziye hapsedilmişlere :)
Kelimelere dökemediğim duygular,
Makara olmuş ele güne.
Ben dolanmaktayım hâla,
Kendi eksenimde..
Bilir misin hâla beni?
Hatırlar mısın ki sahi?
Ben unutamıyorum ki, hatırlayayım.
Özlediğim eski seni..
Özlediğim eski beni..
Mazide kalmış diyorlar,
Dün gibi hatırladığım senli günlere.
Eğer mazide kaldıysa o güzel günler,
Sen de mi gittin benden?
Ey! Çehremin tek tebessüm nedeni..
Gelip geçen 'Nasılsın?' diye soruyor,
Oysa ben de bilmiyorum ki 'Nasıl olduğumu?'
Seni sadece rüyalarımda gördüğümden beridir;
Bir seni bilirim,
Bir de sana olan sevgimi.
Şiirin bi başlığı yok çünkü okuduğunuzda aklınıza kim geliyorsa sizin kalbinizdeki başlık mühürlenmiş zaten beyninize de. Bu yüzden başlığı farklı, duyguları saf ve bir olan bir şiir olsun bize. - Petek Şevval Keskin -
Okumayan kaybeder, okuyan zaten kaybetmiştir.
Kurbağalara bakmaktan geliyorum, dedi Yakup
Bunu kendine üç kere söyledi
Onlar ki kalabalıktılar, kurbağalar
O kadar çoktular ki, doğrusu ben şaşırdım
Ben, yani Yakup, her türlü çagrılmanın olağan şekli
Daha hiç çağrılmadım
Biri olsun "Yakup!" diye seslenmedi hiç
Yakup!
Diye seslenmedi ki, dönüp arkama bakayım
Ve içimden durgun ve çürük
kpss illeti' başka da bir şey değil.
trenin peşinde koşuyor gibi hissediyorum ağaçlar, çiçekler, hava, yağmur, toprak, kuş...
ümit etmem de yaratılışım gayesi lâkin hüzünlenmiyor değilim.
şu an koca bir yeşil alanda deli gibi koşmak ve bağırmak vardı
ruhumu nasıl bağladılar şu 'hiç iyi' olmayan dünyaya
yaşıyor olmak savaşıyor
Bazen şöyle olur: Bir yerden geçersiniz ilk kez, bir gülümsemeye tesadüf edersiniz ilk kez fakat ezelden tanıdıkmış gibi hissettirir. Hiç gitmediğiniz bir kentte dahi olur bu. Benzeteceğiniz yerler yahut insanlar da değillerdir üstelik. Fuat Sevimay, "Geçmişte bulunduğumuz bir yere, mahallemize, okulumuza, sokağımıza, evimize rast gelince
Bazı meselelerden, kişilerden geçmek güçtür. Varlığı hatırlanmaz da yokluğu... Bilirsiniz. Erlend Loe, "Varlığını pek düşünmüyorsun ama yokluğunda bir şeylerin eksikliğini hissediyorsun." derken bundan bahseder. Hayat sevgili okur. Varlar, yoklar; geçiyor bir şekilde. Güzel bir hafta olması dileğiyle, var olun.
Erlend Loe - 
Mal Sayımı
"Bir şeyi saklamak istiyorsan, onu ortada bırak" der eskiler. Yazdıklarımı okumasın diye, şiirlerimi onun hiçbir zaman okumadığı şiir kitaplarının sayfalarına yazdım ben şairlerden özür dileyip. Bir köşeye kıvrılır benim dizelerim, az kayın öteye diye rica minnet.
Kime yazıyorsun bunları dediğinde, hiçbir cümlede kendine rastlamadığında,