Sevmek ve sevilmek ; kitaplarda, şarkılarda, ve ömürlerde anlatıldığı kadar mucizevî bir duygu mu?
İki kalbin birbirini sarmalayacağı bir dünya kalmadı artık.
Duyguların, plastik tek kullanımlık oyuncak misali kullanılıp atıldığı bu devirde birini nasıl sevebilirim, bilemiyorum.
***
Ne zamandan beri kırlarda çiçekler arasında geçirilen bir güne 'prim',
Sevginin kelimelerle işlendiği kitaplara 'boş',
Küçücük bir çocuğun tüm kalbiyle içten gülümsemesine 'yalan' der olduk?
Dünyaya bu yıllarda denk gelmek, boğazımı düğümlüyor.
İnsanın tüm ruhunu beğeni, itibar ve güç için tutsak etmesi, midemi bulandırıyor.
Oysa ben hep, çocukluğumda dizlerimi parçalarcasına koştuğum ve kahkahalar attığım mahallemin sokaklarındaki saflık ve güzellikle yaşayacağım sanmıştım.
Biz büyüdük, dünya kirlendi.
Insanlar, kalpler, zihinler ve ruhlar da...