Bu hikaye nasil bu kadar cabuk bitti anlamadım resmen doyamadim.polisiye ve aile birde ask hepsi bir arada nasilda uyumluydu.
Bihterin buse ile olan baglantisi beni bitirdi aglamakdan sonunu toparlayamadm.Etrafta bu kadar kimsesiz cocuk varken, her haber bülteninde terk edilen istenmeyen bebekler, annelikden nasibini almamislarla doluyken.
Bihterin anneligi, sevgisi ,fedakarligi ben bu kadar guzel yansitilan bir karakter gormedim,anne olmadan sahiplenen dogurmasada burnunu sizlatan kokusunu özleyen birini daha okumadim.
Ayy .....Savaş onu unutmusum o da süpriz olsun okurken taniyin bir de sedef var ,atakan ve şebnem var;) ahhh kancali seval var ne kadar cok guzel ve güclü kadinlar bir aradaymiş yazarken farkettim.
Aile her seydir ; çok dogru ama kimse ailesini secemiyor en nihayetinde Bihter 'de secemedi iste her sey o dünyaya gelince basladi.
Ben ufakdan 2.kitaba gecerken müthis bir hizla okumanizi tavsiye ediyorum. 
esma 
Aşktan Sabıkalı 
Merve Duman
Geldi yine ilham damlaları. Hissediyorum yüreğime nasılda indiklerini... Yine benim sevgili okurum.
Çektiğim acıları sana anlatıp, seni bir kuyunda dahada yalnızlaştırmak istemem
Bir şeye karar verdim. İyi bir yazar olmaya çalışmayacağım, yüreğe, kalbe dokunan bir yazar olmak istiyorum. Bunu nasıl yapabilirim inan ki bilmiyorum. Bazen benden olmaz diyorum ama bir süre çok düşününce bir yerlerde ölmek istiyorum. Bitiremediğim için bu hayatı, bu defter ve kitaplarla nefes almaya çalışacağım.
Çok bitirmek istiyorum bu hayatı, bazen tırmanamadığım duvarlar oluyor. Bunun üstünden geleceğim -sanırım-
0 dediğimiz o şey ne kıymetli bir şeydir bilir misin? ne eksi ne de artıyım; Artı olduğumda dalgalanır tekrar eksiye inerim, eksi olduğumda dalgalanır yine artıya çıkarım. Hiç istemiyorum. Ne eksi ne de artı olmayı...
Uzun lafın kısası: Mutlu-Hüzün dediğimiz o somut şeylerin karı-koca olduklarına, aynı zamanda bizi en karanlık beşikte sallayan bir anne-baba olduklarına inanmaya başladım
Ben o beşikten çıktım. Mutluluk beni sağa, hüzün ise beni sola sallarken ki durumum utanç verici şu halime bak! Kardeşlerim de beni sallıyormuş meğer. Kimi dövüyor Kimi öpüyor anlamadım ki
Ne mutluyken hüzünlüyüz ne de hüzünlüyken mutluyuz. Şu koskoca çelişki okyanusunda sörf yapmaya zorlanıyoruz. Evet... Çıktım ben o okyanustan. Rabbimin yanı her zaman en rahat ettiğim yerdi zaten.
İlk olarak Feyre'nin Bahar Sarayından ayrılışı ve Tamlin'i anında unutması çok saçma değil miydi? Tamlin'e hak vermiyorum ama ne bileyim deli gibi sevip, onun için ölüm tehlikesi atlatırken bir anda böyle olması beni şaşırttı ve yazarın kalemi hakkında az biraz hayal kırıklığı oldu. Sanki Rhysand sonradan bu hale gelmiş gibi, tamam
1986 yılında bir yaz gününde taşındık şartlarıyla karakterimi oluşturan, davranışlarımı koşullayan bu mahalleye. Geldiğimiz yere kıyasla daha canlı daha renkli bir yerdi. O çocuk aklımla bu mahalleye taşınmamızın beni çok mutlu ettiğini hatırlıyorum. Galiba hafıza tanıdığı, unutup yabancısı olmadığı şeyleri hatırlıyor sadece. Bugün yabancısı
Nasılda anlamadım senin için yük olduğumu nasılda anlamadım ilk vazgeçeceğin şeyin ben olacağını...
