"İnsan kendi toprağında kendi evinde de soykırıma uğrar mı hiç hem de çok yakın bildiği komşuları tarafından..." Sinan Akyüz; Ben, Amir kitabında 1 Temmuz 1995'te başlayan ve 8 bin 372 Boşnak sivilin,Sırp askerler tarafından hunharca öldürüldüğü Srebrenitsa Katliamını anlatıyor.
"Bana sonsuz acı veren bir başka şeyde kötü insanların kötülüğü değil iyi insanların suskun kalmasıydı bu savaşta"
Kitapta savaştan sonra dünyaya gelen tecavüz mağduru bir çocuğun hayatı anlatılıyor. Bu kitaptan önce yazarın “İncir Kuşları” kitabını okumanızı öneririm. Olaylar daha iyi anlaşılacaktır. O kitabında Bosna Hersek’te ki soykırımı daha detaylı anlatmış. Bu kitabı da, savaştan sonra insanların aslında nasıl hayatına devam edemediği, saldırı bitse dahi yaşananların nasılda kuşaktan kuşağa geçtiğini, aslında zihinlerde bıraktığı felaketlerin hiç bitmediği vurgulanmış.
Kitabı alırken yazarla tanışma fırsatım oldu. Yazdığı romanları bizzat o kişilerin hayatını dinleyerek yazıyor. Duygusal anlamda çok ağır bir kitap. Yine de ben böyle kitapların ara ara okunmasından yanayım. İnsan geçmişi bilmeli hissetmeli ki bugünü anlayabilmeli...Bu saldırının yapılanların unutulmaması adına güzel bir kitap olmuş. Sonuçta “ Tarih tekerrüden ibarettir.” Yaşananları herkes bilmeli. Sinan Akyüz bu konuyu iyi işleyen yazarlardan. 
Ben Amir
