“Deniz Ve Biz..”
Hayat dalgalı bir deniz.
Tutunmaya çalışıyoruz.
Dalgalar arasında küçük bir tekneyiz.
Gel gitler içindeyiz.
Sahile yakın duran güven içinde.
Her yer deniz.
En başta içimiz.
Kılavuzsuz, kaptansız ve pusulasız yol almak zor bu denizlerde.
Gittin mi gittin…
Rüzgâra, akıntıya kapılmak da var.
İçinin denizlerinden ne haber?
Dalgaları say say
Nasipten öteye yol yok, her şey O'ndan. ...
Allah ihmal etmez, mühlet verir.
Sayfa 68Kitabı okudu
Nasipten öteye yol yok demişler.!
Peki insan, nasibinden bir adım dahi öteye gidemeyeceğini bilmesine rağmen olan ve olmayanlara niye üzülüyor(uz)?
Var mı bilen?
İnsanın kendine ettiği bu eziyet niye?
İnsanı en çok yoran şey heralde belirsizlik olmalı. Ne yapacağını, nasıl davranışlar sergileyeceğini ve işin sonunu bilmemek.. Bundan kurtulmanın tek yolu akışına bırakmak, teslim olmak, "nasip" kelimesini hayatının duvarına asmak en doğru düşünce olmuştur benim için. Çünkü gerçekten hayat belirsizlik içinde kaybolacak kadar uzun değil, hayata veda edeceğim zaman da belli değil. 20 yılımın son demlerinde bunu çok iyi öğrendim. Çok kırıldım, üzüldüm, zor günler atlattım, çok mutlu da oldum, birçok umudum da gerçekleşti veya yok oldu lakin tüm bunları nasip diyerek, olduğu kadar diyerek, teslim olarak atlattım. İçten içe derin belirsizlikleri, beklenilenin olmayışlarını, üzüntüleri hâlâ taşıyor olsam da nasipten öteye yol yok. Tek belli olan da bu..
Nasipten Öteye Yol Yok
Seçilecek eşin boyu posu yerinde, pek güzel vücutlu olması ömür boyu bir
mutluluğun müjdecisi değildir. Dilerim, benim öğütlerimi dinler de, kötü bir evlilik yapmaktan kaçınır.
