2013 yılı Mart ayında, Perşembe günü saat 11.15de dünyaya geldi oğlum.
Anneliği ilk onunla tattim. Çok zorlu idi çünkü kolik bir bebekti. Lakin o kokusu hala burnumda seneler geçse bile. Çok güzel bir bebekti, coook. Erkek güzelim hala çok güzel yakışıklı paşam. Çok sevdim, çok korumaya çalıştım. Ama çokça da acemiydim. Tüm guzelliklerin yanında tüm hataları da oğlumda deneyimledim. Ve şuna inanıyorum her çocuğun annesi evladına en özel, en mükemmel annedir.
Oğlumla büyüdüm ben, 23yasinda anne oldum. Ben onu değil o da beni büyüttü. Düşüncelerde, hayata bakış açısında. Çok vicdanlı, yüreği güzel,gülmeyi seven evladım olduğu icin gurur duyuyorum. Küçük bir rahatsızligimiz olsa da aslında nazar boncuğu diyelim, dikkat eksikliği ile mücadele veriyoruz ana-ogul senelerdir. Okul hayatı boyunca bu mücadelemiz sürecek. Akran zorbalığı yaşasa da annesi hep yanında olacak; bilmemin, öğreniyor olmamin ya da ruhu bilmemin cabamin en önce sebebi oglumdur. Her an düşüncesini iyi tutması için, gelecek olan her olumsuz durumda nasıl mücadele edeceğini öğretiyor olmaktan gurur duyuyorum. Benim oğlum benim gururum.
Meleğim oğlum. Onu çok seviyorum cok.
M.B 11 yaşında ⭐🫂