Yoxsul igidlik etsə- onu axmaqlıq kimi qələmə verərlər, səxavət göstərsə-qorxaq, vüqarlı olsa- özünü çəkən sayarlar; hikmətli söz danışıb mənalı fikir desə - boşboğaz və lovğa adlandərarlar; danışmayıb sakit otursa - fağır, dilsiz ağılsız heyvan hesab edib başına noxta vurarlar. Hər halda belə yoxsulluqdan ölüm yaxşıdır.