Unutmak istedi unutamadı. Hatta bazen ölmek istedi, ölemedi.
O kadar hiç, o kadar boş, manasız, öyle haksız yere senden uzağım…
Sayfa 83
Erkek kadına dedi ki:
Seni seviyorum, ama nasıl, kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz, yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
“Sen yoktun
karşında duvara dayanmıştım
konuştum, konuştum, konuştum ağzımı açmadım
Sen yoktun
ellerimle dokundum sana ellerim yüzümdeydi”
Kaldı işte...
Çayımız bardakta,
Çocukluğumuz sokaklarda,
Mutluluğumuz kursağımızda,
Sevdiklerimiz uzaklarda,
Gülüşlerimiz fotoğraflarda.
“Delikanlım!
İyi bak yıldızlara, onları belki bir daha göremezsin…
Belki bir daha yıldızların ışığında kollarını ufuklar gibi açıp geremezsin…
Delikanlım!
Senin kafanın içi yıldızlı karanlıklar kadar güzel, korkunç, kudretli ve iyidir.
Yıldızlar ve senin kafan kâinatın en mükemmel şeyidir.
Delikanlım!
Sen ki, ya bir köşe başında kan sızarak kaşından gebereceksin, ya da bir darağacında can vereceksin.
Dışarda ay vardı, deniz vardı, dışarda bir rüya yelkenlisi vardı
denizin üzerinde.
Sayfa 1 - Cem yayınevi II Kitap 3
Bembeyaz bir gece geçiyordu mavi camların dışından.
Ay vardı, deniz vardı dışarda dışarda bir bahtiyarlıktı ayın altındaki toprak.
Sayfa 1 - Cem yayınevi II Kitap 3
"Çok pahalı ödedim, inanmanın bedelini"
Halbuki bu dünyada hiçbir şey yoktu (Osman Necip için) gerçekten ciddiyetle inanılmaya değer. Kızmak, kıskanmak, inat etmek ve dövüşmek, gülmek kahkahalarla ve ağlamak hıçkıra hıçkıra (Osman Necip'e göre) boş ve gülünç şey. Gürültüsüz, rehavetle zahmetsiz gelen para zahmetsiz gelip giden kadın, otomobil, kalorifer ve alay ettiğini göstermeden gülen gözler (Osman Necip için) altmış senelik ömre yeter. Gerisi lâfü güzaf, (Osman Necip böyle düşünürdü). Dünyaya bir defa geleceğiz ölümü istediğimiz kadar düşünmeyelim öleceğiz.
Sayfa 12 - Cem yayınevi II Kitap 2
Geceler sürecek kapının sürgüsünü Pencerelerde yıllar ölecek örgüsünü.
Ve ben bir kavga şarkısı gibi haykıracağım...
Bu cehennem, bu cennet bizim,
kapansın el kapıları bir daha açılmasın
Yok edin insan insana kulluğu,
Bu davet bizim...
Ellerini ısıtsın, yüreğimin alevi...