Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Darbelerle Yaşıyoruz (!)
"Hitler değildi güçlü olan. Onun hedeflediği yolun sonundan umutlanan, kendisinin de yararlanabileceği inancına varan insanların çoğalmasıydı Hitler'i güçlü yapan. Belki de Hitler, pek çok insanın hücresindeki nazizmi ateşleyen bir kıvılcımdı. Yılların oluşturduğu birikimin fışkırması, ya da yılanın kış uykusundan uyanması, bazı
Gerçekten o kadar duygulandım ki özellikle son sayfalarda. Göz yaşlarıma hakim olamadım. Bir savaşı ölümün ağzından anlatmak bence çok yaratıcı bir düşünce. Ölüm hikayeyi kendine has bir üslupla bazen güldürüp bazen de hüzünlendirerek anlattı. Çok keyif alarak okuduğum bu kitabı herkese öneriyorum. Bir zamanlar insanlar neler yaşamış görmek, üstelik bunların çok da eskide değil 1940larda yaşandığını görmek insanı çok etkiliyor. Nazizm o kadar içi boş bir ideoji ki o zamanlar bunu destekleyenlerin çoğunun sürü psikolojisi ile hareket ettiğini ve bir diktatör tarafından yönetildikleri için bazı şeyleri zorunluluktan, hayatta kalma arzusundan dolayı yaptıklarını düşünüyorum. Savaşı Yahudilerin ağzından çokça dinlemiş, izlemiş, okumuş olabilirsiniz. Ama bir Almanın ağzından dinlemek oldukça farklı bir deneyim oldu. Savaşta onlar da çok yaralandılar aslında. Herkese mutlaka öneriyorum ama hassas kalpler çok etkilenecek şimdiden söylemesi.
104 syf.
8/10 puan verdi
Zweig in okuduğum eserleri arasında en iysiydi diyebilirim. Kitabı elinize aldığınız da bitirmeden birakmayacaksiniz ki zaten çokta kalın olmayan bir öykü.
Zweig, anlatım gücü ile satranç hakkında bir fikri olmayan okuyucuların dahi aklını çelmeyi başararabilmistir. Bu kitapla ilgili asıl ilgi çeken nokta ise; satranç ve nazizm psikolojisi gibi ilişkisiz iki ayri konuyu birbirine bağlayıp kısa bir öyküde aktarmasidir. Bunun yanında yalnız başına ve boş vakti olan bir insanın eline bir imkan verdiğinizde neler yapabileceğinin ve bunun nelere sebep olacağını da çok güzel bir şekilde okura aktarmıştır. İnsanın sürekli tek bir uğraşı olduğu zaman ve kişi tüm dikkatini ve beynini bu uğraş uğruna yordugu zaman sonucunun neler olabileceği de apaçık ortadadır. ( Spoiler vermemek için biraz kastım kendimi kapalı olmuş olabilir.)
Kısaca ilgi çekici kurgusuyla ve Zweig in anlatım gücüyle okunması gerekilen bir eser olduğunu düşünüyorum tavsiye ederim keyifli okumalar. :)
Zweig’in son kitabıdır, aynı zamanda Nasyonal Sosyalizm ile ilgili yazdığı ilk kitabıdır. Zweig’in satrancı kullanarak Nazizm’in çöküşünü ve aynı zamanda intihar etmeden önceki ruh halinin portresini çizdiği dahiyane bir kitaptır.
Öncelikle Zweig’in yaklaşımı Nazizm ile ilgili kitaplar yazan diğer yazarlarınkinden çok farklıdır. Birçok yazar (Elie Wiesel) ister istemez yaşananların fiziksel yönüne dikkat çekmekten kendini alamazken, Zweig çok farklı psikolojik bir pencereden bakar. Onun kahramanı kamplarda tırnakları sökülen, gaz odalarında ölüme terk edilenler değil, tam tersine yalnız başına, eksiksiz(!) bir otel odasına kapatılan birisidir.
Kitapla ilgili gözden kaçmayan noktalardan ilki kitabin zıtlıklar üzerine kurulu olmasıdır. Tabii ki en büyük zıtlık Dr. B. ve Czentovic arasındaki zıtlıktır. Bir bakıma Dr. B hümanizmi temsil ederken, daha kaba ve karşısındakini yıpratma stratejisi ile oynayan Czentovic Nazi sistemini temsil etmektir. Zıtlık temasını vurgulamak için kullanılan diğer kavramlara bakacak olursak da onlar da gayet açıktır: eğitimli, eğitimsiz; zeki, aptal; hızlı, yavaş; kibar, kaba; sakinlik ve kendini kontrol edememe hali…
Her şey bir yana, kitapta insana adeta tokat atan en önemli nokta ise hiçliktir. Hiçlik karşısında bir insanin psikolojisi ne hale gelebilir sorusunun cevabi yatar bu kitapta.
Zweig’in deyimiyle:
"Yeryüzünde hiçbir şey insana hiçlik kadar baskı yapmaz…"
Bu kitap şimdiye dek yazilmis en iyi satranç kitaplarından biri olarak kabul edilirken, Zweig, anlatım gücü ile bu oyun hakkında ufacık bir fikri olmayan okuyucuların dahi aklını çelmeyi başararak kalemindeki yetkinliğinin bir başka zaferini daha yakalamış. Bu kitapla ilgili asıl şaşırtıcı bulduğum nokta ise; satranç ve nazizm psikolojisi gibi girilmesi -ya da çıkılması- çok zor iki konuyu birbirine başarıyla ulamakla kalmayıp, bunu nasıl olup da kalınlığı serçe parmağını geçmeyecek bir öyküde becerebildiği.