Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
1
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
EFELYA'dan...
"Ferhat'ın on yıl önce yerleştiği ve dört coğrafi bölgenin kesiştiği şirin bir Anadolu kenti olan Eskişehir'de, o zamanlar geceler oldukça sessiz, yıldızlar elle tutulacak kadar yakın, düşlerde kaybolacak kadar yoğundu.Hele de bahar gelip ıhlamurlar çiçek açınca bir başka ferahlık, bir başka yaşama sevinci kuşanırdı insan bu coğrafyada.Şehri ortadan ikiye bir kılıç darbesi gibi bölen Porsuk Çayı ta Kütahya yakınlarından doğar, ağır ağır ve insanda hiç akmıyormuş hissi uyandırarak yaralı bir yılan gibi sürüne sürüne Eskişehir'e ulaşır, ilkyazla birlikte biraz olsun o miskinliğinden sıyrılır; karlar eriyip sele dönüşünce de coşkuyla menderesler çize çize ve allı pullu balıkları, fıstık yeşili kurbağaları önüne katıp kıyısında aşina yüzler gibi vakur, gümüş yapraklı nazlı sultan söğütlerleriyle öpüşerek yoluna devam eder, neden sonra Sakarya Nehri'ne karışınca da öfkesinin yerini anne kucağında susan bir çocuk dinginliği alırdı.
O zamanların Eskişehir'inde bugünkü kalabalıktan eser yoktu.Şehrin güneyindeki yamaçlarda Osmanlıdan kalma Odunpazarı bölgesinde, semte o mistik ruhu veren bodur minareli tarihi camiler, hiçbirinin diğerinin manzarasını kapatmayan, zevkli cumbaları ve kırmızı kiremitli çatılarıyla daracık sokaklar boyunca adeta zamana direnmek için birbirine yaslanan kâğir ve kerpiç evler, yüz yıllık fırınlar, iki üç kuşağın birbirlerine güvenle tavsiye ettiği kasap dükkânları, her köşe başında ya da meydanda susuz yolcuları şırıl şırıl selamlayan sebil çeşmeler vardı..."
EFELYA S.17
Carl G. Jung yükselişi; kişinin kendi biricikliğini ve bu dünyaya sunacağı benzersiz hazinesini keşfettiği, kendi rengini bulduğu, kendi bütünlüğüne kavuştuğu, yaşam güçlerinin çiçek açtığı, özetle benliğin olgunlaştığı, bireyselliğin keşfedildiği büyüme yolculuğu olarak tanımlar.
Sayfa 146 - Doğan Novus Yayınları, 1. Baskı, 2019Kitabı okuyor
Kimisi çılgın bir günlük heves gibi
Kimisi dargın nazlı bir çiçek
Kimisi olgun bi barbie bebek gibi
Çiçeklerin akşamlarını
Akşamların çiçekleri
Aydınlatır..
Çiçeklerin adlarını
Birbirlerine benzemezlikleri
Adlandırır.
O yüzden Şarkışla'nın Sivrialan Köyü'nde yüzü gözü çiçek bozuğu Veysel adında bir adama âşık namını verdirendir.
O yüzden Beyhanî'yi dermansız bırakan,
O yüzden Daimî'yi çerağında yakan,
O yüzden Hüdaî'yi demden deme salan,
O yüzden Pir Sultan'a darağacını boylatan,
O yüzden Mahzunî'nin canını zülfün teline
Sayfa 20Kitabı okudu
“Anladım sevmeyeceksin beni sen nazlı çiçek
Hasta kalbim yine hicranını yalnız çekecek
Belki ruhum seni çılgınca severek ölecek
Yine sensin beni bir lahza şifayab edecek…”
Sayfa 367Kitabı okudu
Madem ki
mevsim ilkbahar
Güneş taze gelin gibi nazlı
Madem ki
Gördüğüm her çiçek
senin rengini alacak
Her bahar senli sensizlik olacak
Esen rüzgar ellerimden tutup
seni hatırlacak
Madem ki
Gittiğim yerlerde de
Sana rastlayacam
Madem ki
bu yollar senden geçecek
Öyleyse sana çıksın bütün yollarım...
ŞiirZen
su kıvrak akar
dağ sana durur
başparmak kayar, terler
tütün sarar
sarartır
bir yol toprağa oturmayı kurar
of de önündeki ekine
Sayfa 37 - Ayyıldız Matbaası - Ankara - 1978, SÜRGÜN HIZI
" Anladım , sevmeyeceksin beni sen nazlı çiçek ... "
Sayfa 368Kitabı okudu
fenaaa
Ben bir deli rüzgar, sen nazlı çiçek
Her sabah busemle yoklarım seni
Gerçek kadar rüya düş kadar gerçek
Bir anın içinde koklarım seni
Kalbime gel eşiğinde dur desem
Kapıyı bul el sürmeden vur desem
En sonunda gel içeri gir desem
Gelme git bir ömür beklerim seni
Tam giderken vuslat bana ar desem
Yâr mı aşktır aşk mı daha yâr desem
Çözen gelmez aşka dair sır desem
Çözüp gel sinemde saklarım seni
Çek yeter kalbimden ellerini çek
Terk edip gitmezsem bu aşk bitecek
Hani bir sır vardı ey nazlı çiçek
Fırtınan olursam haklarım seni
Fatih Zirek
Esirgedin nazlı, hilâl kaşını
Harap ettin çiçek kokan başını
Yüreğime akan gözüm yaşını
Silmek istiyorum, silemiyorum.
Sayfa 58 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Çiçek Senfonisi
Bir düğünü aklandırır biri,
Biri bir yalanı silerken
Biri bir ölümü anılandırır.
Biri bekler sabahları,
Biri gündüz diye çıldırır
Bir başkası aydınlığı akşamlandırır.
Biri bağlar-bahçeler içinde nazlı,
Biri kendi kendini doğurur bayırlarda,
Biri kayaları ayaklandırır.
Pencereden bakar biri,
Biri el sürdürmez kimseye,
Biri kendini ağaçlandırır.
Dünyaya geldiğin zaman
Göklerin yüzü güldü mü
Dünyaya geldiğin zaman?
Azgın sular duruldu mu
Dünyaya geldiğin zaman?
Güneşler gibi tek miydin?
Ay ışığından ak mıydın?
Böyle nazlı çiçek miydin?
Dünyaya geldiğin zaman?
Yıldızlar halin sordu mu?
Bulutlar selam durdu mu?
Yerlerin kalbi vurdu mu?
Dünyaya geldiğin zaman?
Aşkını candan duymuşum,
Canım yoluna koymuşum.
Tam dokuz yaşındaymışım
Dünyaya geldiğin zaman.
Kimbilir nasıl güzeldin,
Göklerden yere süzüldün...
Benim alnıma yazıldın
Dünyaya geldiğin zaman
Ve senin yüzünde tebessüm açtığında
Sayısız yıldızla doluyor gökyüzüm benim
Yıldızlarla dolu bir kentin ufkundan geldin sen
Kondun ufkuma
Gökyüzünde bir çiçek gibi belirdin
Açtın kanatlarını o engin semaya
Sen semaların nazlı çiçeği
Suretinin engin perdesini temaşa etti herkes
Furuğ Ferruhzad
Güneşler gibi tek miydin?
Ay ışığından ak mıydın?
Böyle nazlı çiçek miydin?
Dünyaya geldiğin zaman ?
Sayfa 53Kitabı okudu