Kitabı okurken rahmetli Yaşar Kemal'in bizlere bıraktığa şu cümleleri içimde yankılanıp
durdu "İnsanlarla oynamamalı. Bir yerleri var, bir ince yerleri, işte oraya değmemeli." Hikayeye sonunu bilerek giriyorsunuz fakat yine de sonu için değil, sona giden yol için yazılmış bir kitap. Bu yolda ince yerlerine değinilmiş kutsal duyguların yıkımı ve sonuçlarıyla karşılaşacaksınız. Ve evet, insanı yıkan yegane sebep başka bir insan olabiliyor, başkalarının hayatını mahvetmek gerçekten çok kolay, çok ucuz ve çok adi. Bir adamın ve ailesinin çöküşüne tanık olacaksınız, karakterlerin gelişimi kitabın ortalarına doğru tamamlanıyor, bu sebepten başta neler olduğuna dair pek çok soru işaretleri birikiyor kafanızda. Edebi hazzı çok yaşatan bir kitap olmamasına rağmen olay örgüsü, kederli parçaları sizi içine çekiyor. Aslında insana dair hiçbir şey yabancı olamaz bize sırf bu sebepten bile okunabilecek bir kitap, yine de bu hikayeyi yaşamış binlerce kişi olduğunu biliyorum. Eğer günü birlik ve sizi yormayan bir kitap arıyorsanız okuyabilirsiniz.