"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi."
Sayfa 184Kitabı okudu
"Güzelliği solup gitmeyecek olan her şeyi kıskanıyorum. Senin yaptığın portremi kıskanıyorum. Benim kaybedeceğim şeye o neden sonsuza dek sahip olsun? Geçen her dakika benden bir şeyler alıp götürürken ona bir şeyler katıyor. Ah, keşke tam tersi olsaydı! O resim değişseydi de ben hep aynı kalsaydım! Neden yaptın bu resmi? Günün birinde benimle alay edecek, fena alay edecek bu resim!" Gözlerine sıcak yaşlar dolmuştu. Elini sertçe çekip kendini divana attı; yüzünü dua eder gibi yastıklara gömdü
"Hepsi senin marifetin Harry," dedi ressam yüzünde acı bir ifadeyle.
Lord Henry omuz silkti. "Dorian .Gray'in gerçek yüzü bu işte, hepsi bu. "
"Değil."
"Ben ne yaptım ki?"
"Gitmeni istediğimde gidecektin," diye mırıldandı.
"Kal dedin, ben de kaldım," diye cevap verdi Lord Henry.
"Gölgeye oturalım," dedi Lord Henry. Hem bu güneşte daha fazla kalırsanız
cildiniz bozulur, Basil de bir daha resminizi yapmaz. Yanmamaya özen göstermelisiniz; bronzlaşmak size hiç yakışmaz."
Dorian gülerek "Yanarsam ne olur ki?" dedi ve bahçenin neredeyse bittiği yerde bir banka oturdu.
"Sizin için bu her şey
Aşkı yüksek bir yere koyup, sevilen şarkılarda yapıldığı gibi, "ama ne güzel bir duygu!" Demek istemiyordum. Bu duyguyu -tıpkı bir trafik kazası gibi- hayatta başımıza gelen ve çoğu zaman bize istemediğimiz kadar acı veren bir şey olarak anlatmak istiyordum.
Sayfa 500Kitabı okudu
Drogo, insanların her zaman birbirlerinden uzakta olduklarını fark etti, birisi acı çektiğinde, acısı sadece kendisine ait oluyor, hiç kimse o acıyı birazcık olsun dindiremiyordu; bir insan acı çektiğinde diğerlerinin, duydukları sevgi ne denli büyük olursa olsun, bu yüzden acı çekmediklerini ve yaşamdaki yalnızlığı işte bu durumun oluşturduğunu fark etti.
Sayfa 193 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Zamanın çabucak geçtiği duygusu ne acı bir duygudur.
Adalet uygulanmıyorsa,namussuzluk örtbas ediliyorsa ve inançlarını koruyan insanlar acı cekiyorsa, sizin gerçekliğiniz ne işe yarıyor peki ?
Sayfa 121Kitabı okuyor
Kapıldığı gizemli ve iç karartıcı duygular onu şaşırtır, ne kendisine, ne de geleceğine güvenmediği için bu duyguların çözümlenmesine girişmeyi hep ertelerdi. Şu anda birdenbire o eski kuşkularını, çözümsüz kalan sorularını hatırlamış ve bu durum ona pek de rasgele gibi görünmemişti.
Eskiden düşündüğü konuları şu anda da düşünecekmiş gibi, eskiden ilgilendiği manzaraya şu anda da aynı ilgiyi gösterecekmiş gibi, aynı yerde durup oyalanıyor olmasını oldukça tuhaf buldu. Buna hem gülecek gibi oluyor, hem de derin bir acı duyuyordu. Şimdi bütün bu geçmiş, eski düşünceleri, eski sorunları, eski konuları, eski izlenimleri, etkilenimleri, tüm bu manzara,
kendisi, her şey... her şey...
aşağılarda, ayağının altındaki uzak birtakım derinliklerdeymiş gibi görünüyordu. Sanki her şey bir anda görünmez olmuştu...
Sayfa 138
Ne yaptığımı, ne yazdığımı yine sorulunca ben söyledim. Acı bir durum. Yazarlar eserlerini şerh etmemeli oysa, değil mi? Bize has, yerli bir şey üretmeye çalıştım ben.
