İlk kez bir kitabın başkahramanını kendime bu kadar uzak buldum. Ya da yakın bilmiyorum. Ama hiç sevmedim hatta nefret ettim o kesin. Sinir oldum sinir. Bu adam değil şeytan hatta bir sürüngen ve bu yazılanlar yeraltına ait. Söyleyecek çok bişey yok. Beğendiğim bir alıntı ile noktalayayım.
'' Bizi tek başımıza bırakın, elimizden kitapları alın o saat şaşkına döner, ne yana gideceğimizi, kimden yana çıkacağımızı, kimi sevip, kimden nefret edeceğimizi bilemeyiz. İnsan olmak, yani gerçek, kendi vücuduna sahip, kanlı canlı bir insan olmak dahi bize güç geliyor; bundan utanıyor, ayıp sayıyor, bildik, genel anlamda insan olmaya çabalıyoruz hep. Aslında biz ölü doğmuş yaratıklarız; zaten çoktandır canlı olmayan babalardan dünyaya geliyoruz ve bundan da gittikçe daha çok hoşlanıyoruz. Bundan zevk alıyoruz. Yakında bir kolayını bulup doğrudan doğruya fikir dölleri olarak dünyaya geleceğiz. ''
