Ne alnımızda bir ayıp
Ne koltuk altında
Saklı haçımız.
Biz bu halkı sevdik
Ve bu ülkeyi.
İşte bağışlanmaz
Korkunç suçumuz.
Sayfa 19Kitabı okudu
Kaç yol ağlamaklı oluyorum geceleri...
Nasıl da almış aklımı,
Sürmüş, filiz vermiş içimde sevdan,
Dost, düşman söz eder kendi kavlince,
Kınanmak, yiğit başına.
Bu, ne ayıp, ne de yasak,
Öylece bir gerçek, kendi halinde,
Belki, yaşamama sebep...
Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.
Hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
Anlatamam, nasıl ıssız, karanlık...
Ve zehir - zıkkım cıgaram.
Gene bir cehennem var yastığımda,
Gel artık...
Sayfa 32 - Metis (Hani Kurşun Sıksan Geçmez Geceden)
Sigaraya bir asıldım. Daha dumanını bırakmadan bir daha asıldım. Benden sonra bir-iki kişiye daha gitmişti ki, mühendis ciddi bir tavırla, "Ayıp ettin Tarık," dedi. Şaka mı yapıyor, ciddi mi, anlamamıştım.
"Bak burada kırk kişiyiz, sen iki nefes çektin, başkasının hakkını almaya hakkın yok..."
Suratıma tokat yemiş gibi olmuştum. Ne diyeceğimi bilemedim.
"Arkadaşlar kusura bakmayın, uzun zamandır sigara içmiyorum, özür dilerim." dedim.
Çocuklardan biri "Tarık Abi, boş ver , ben çekmiyorum, hakkım senin olsun," deyip sigarayı yanındakine geçirdi.
Daha kötü oldum.
Bir dakika sonra ayrılmışlardı. Feride, uzun susuzluktan sonra berrak bir dereden kana kana su içen bir kuş gibi canlanıyor, ayağını yere vurup yüzünü göstermemek için bir yandan bir yana çevirerek:
-Ne ayıp, yarabbi, ne ayıp! Sen sebep oldun vallahi, sen sebep oldun, diye hırçınlaşıyordu.
Yanlarındaki ağacın dalında bir çalıkuşu ötüyordu.
-SON-
Sayfa 541Kitabı okudu
Kitabın satışını duyunca gözlerim bin vat bir ampulünkine benzer bir parıltıyla ışıldadı resmen. Çünkü yazarın Günden Geceye kitabını çok beğenmiştim.Tam siparişi verecektim, sevgili 
Elif Acar kitabı imzalı göndereceğini söyledi. Kargo gelince yüzümde beliren kocaman gülümsemeyi görmesini çok isterdim. Çok mutlu oldum. Kargoyu açınca
