-Sen hiç aşık oldun mu?' dedim teyzeye. Utandı herhalde bir güldü. Ben aşk neyin bilmem, benim herifte hiç seni seviyom demedi. Bilmem ki, amma velakin, dişim yok ya, ekmeğin içini hep bana verir. Bayramda da kendine ayakkabı almadıydı, bana güllü fistan aldıydı. Seviyom diye soğanın cücüğünü, karpuzun göbeğini de bana verir. Yemen etlerini hep önüme ittiriverir. Haa bi de ulan hanım kıyamıyom sana der sıkça. Ne bilem kızım heral aşk budur.
Sirya
Siye Kürtçe yazmayı denedim.olmiyê.
Yazamiyem.
Türk çem de eyi değil.
İki arada bir derede qalmişem.
Kürt çe düşüniyem olmiyê,
Türk çe düşünüyem heç olmiyê.
Seni nece düşüniyêm,ben de bilmiyem.
Bir baxiyem aqlımdasın...
Şimdiii nasıl başlasam, ne söylesem de bu kitap için doğru ifadeleri kullanabilsem bilemedim! Ben incelemelerimde içerikten pek bahsetmem çünkü heryerde bulunabilecek bilgileri anlatmaya gerek yok.
Bu uygulamada bence önemli olan, bahsi geçen kitabın okumaya değer mi yoksa vakit kaybı mı olduğu bilgisini birbirimizle paylaşmak. Ve bence bu kitabı okumamak vakit kaybı demek istiyorum sayın okur arkadaşlarım.
Kitabı, bildiğimiz kişisel gelişim kitaplarından görmenizi istemiyorum. Kitap bizden biri, bizi bilem, içimizdeki hesaplamalara şahit olan üçüncü şahıs gibi. Çok uzun zamandır okuduğum en iyi kişisel gelişim kitabıydı... Bence!
Genelde kitabın her bölümünde ben kendimi, çevremdekileri, yaşadığım içsel problemleri buldum. Evet her sorunda "bu bir tek bende oluyor." demiyorum ama yine de yalnız değilmişim dedirttiği kısımlarda bir rahatlama gelmedi değil!
Kitapta bazen, birinin beni karşısına alıp, bana söylemesini istediğim cümleler vardı. İşte o aradığım cümleleri buldum bu kitapta. Aradığım, düşündüğüm bir çok konu bir pakette elime düşüverdi.
Okudum, bitti. Ama bir kenara kaldırmayacağım bu kitabı. Ara sıra tekrar tekrar kendime hatırlatmak için altını çizdiğim kısımları yeniden okumak istiyorum.
Bence bu kitabı kesin okumalısınız... İyi okumalar!..
Beyhan Budak
Her şeyin eskisi güzelmiş..
"-Sen hiç aşık oldun mu?" dedim teyzeye.
Utandı herhalde bir güldü.
Ben aşk neyin bilmem, benim herifte hiç "seni seviyom" demedi.
Bilmem ki, amma velakin,
dişim yok ya, ekmeğin içini hep bana verir.
Bayramda da kendine ayakkabı almadıydı, bana güllü fistan aldıydı.
Seviyom diye soğanın cücüğünü,
karpuzun göbeğini de bana verir.
Yemeen etlerini hep önüme ittiriverir.
Haa bi de ulan garıı kıyamıyom sana der sıkça.
Ne bilem hanım kızım, heral aşk budur...”🌼🎈