İnsanların en güç inandığım tarafı değişmezlik, en kolay inandığım tarafları da değişikliktir. Her gün yaptığımız şey, özlemlerimizin ardından, rastlantıların rüzgânyla, sağa sola, yukarı aşağı gitmektir. Ne istediğimiz ancak bir şeyi istediğimiz anda düşünürüz; şu her yatırıldığı yerin rengini alan hayvan gibi değişir dururuz.
Sayfa 236 - Cem Yayınevi, 29. BasımKitabı okudu
Ne fark eder? Hiç! Danslar değişir. Kıyafetler, içkiler değişir. Ama bir şey kalır geriye: sabah olunca kalkılıp gidilecek işler, okullar…
Bilirim, herkes payına düşeni yaşar
Ve her yeni günde değişir hep bi' şeyler
Sen de kendi payından bir hatıra seç ne olur
O ben olayım, beni unutma..
Sezen Aksu
Yağmur
Ne zaman yağmur bu kadar korkutucu olmaya başladı?
Cama vuran damlalar niye diken üzerinde oturmama neden oluyor?
Yağmurdan sonra gelen toprak kokusu artık huzur vermek yerine neden ölümü hatırlatıyor mesela?
Bir gecede, birkaç saniyede değişir mi insan hayatı? Değişiyormuş...
Hayat sizin ona nereden baktığınıza bağlı olarak değişir. Sizin ruh hâliniz değiştikçe hayatın da farklılaştığını görürsünüz. Ne girdi verirseniz, o çıktıyı alırsınız.
Elma YayıneviKitabı okudu
Gerçekten ihtiyaç duyduğumuz şey, hayata yönelik tutumumuzun değişmesidir. Kendimizin de bunu öğrenmesi ve dahası umutsuz insanlara hayattan ne beklediğimizin önemi olmadığını, önemli olanın hayatın bizden ne beklediği olduğunu öğretmemiz gerekir. Hayatın anlamını sorup durmak yerine, kendimize her gün ve her saat yaşam tarafından sınırlanan insanlar olarak düşünmemiz gerekir.
Cevabımız sözde ve meditasyonla değil, doğru eylem ve doğru tavırla olmalıdır. Hayat, nihai olarak sorunlara yönelik doğru cevaplar bulmak ve her bireyin sürekli karşısına çıkardığı görevlerini tamamlamaktadır. Bu görevler, dolayısıyla hayatın anlamı da kişiden kişiye ve zamandan zamana göre değişir. Bu yüzden hayatın anlamını genel olarak tanımlamak imkansızdır.
Hayatın anlamına ilişkin sorular asla topyekün ifadelerle cevaplanamaz. Hayat belirsiz değil çok gerçek ve somut bir şeydir; tıpkı hayatın görevlerinin çok gerçek ve somut olması gibi. Bunlar insanın her bir kişi için farklı ve Özgün olarak yazgısını oluşturur. Hiçbir insan ve hiçbir Yazgı başka bir insan ve yazgıyla kıyaslanamaz nokta hiçbir durum kendini tekrar etmez ve her durum farklı bir cevap gerektirir.
Çok defa düşünürüm, bizim memleketimizde istidatlar hakiki yerlerini bulsa hayatımız ne kadar değişir ve güzelleşir.
Çok defa düşünürüm, bizim memleketimizde istidatlar hakiki yerlerini bulsa hayatımız ne kadar değişir ve güzelleşir.
Sayfa 175Kitabı okudu
1848 yılında ilk basımı gerçekleşmiş Kamelyalı Kadın, üç silahşörler ve Monte Kristo Kontu gibi eserleri yazmış olan Alexandre Dumas’ın oğlu, Alexandre Dumas Fils tarafından yazılmıştır. Kitaptaki karakter Marguerite, yazar Alexandre Dumas’ın sevgilisi Marie’den esinlenerek ortaya çıkmıştır. İnanılmaz derece sürükleyici bir aşk romanı.. okurken çoğu yerlerde duygulandım. Fedakarlıklar, kalp kırılmaları, göz yaşları, acılar, pişmanlıklar duygusal çöküntü yaşatacak ne varsa içinde. Dumas’ın bu eserde kaleminde düşmüş kadınlara karşı bir savunma gördüm. Çoğu yerlerde yapılan güzellemeler ilgimi çekti. Bu kadar kötü ve kirli hayat içerisindeki yaşamda saf ve fedakarlık barındıran aşk dikkat çekici. Toplumun gözündeki yeri kitaptaki karakter tarafından yer yer dile getirilmiş olmakla beraber ifade ediş şekilleri de insanın bir içine dokunmuyor değil. Kimse kimsenin hikayesini bilmiyor öyle değil mi?Ben okuduğum kitaba kendimi kaptırmak istiyorum, beni kendine bağlasın bir de üstüne hüngür hüngür ağlamak istiyorum diyorsan al oku salya sümük ağla diyorum o zaman; çünkü bu eseri okuyup ağlamaktan gözleri şişmiş arkadaşlarım var. Biz kitabı Begocum ile birlikte okuduk ama ağladık mı yok. Hiç duygusal değiliz Begorellam!Ama kitap etkileyiciydi kabul ediyorum. Bu aralar pek kitap yorumlama havamda değilim uzatmayayım hem da ınstagram sayfamda paylaşırken beni yine yorum kısmına yazmaya mecbur bırakmasın. Vee canım Begocuuum 
Begorella Bu eseri okurken bana eşlik ettiğin için sana çok ama çok teşekkür ederim.
“Gülmeye bakın; yaşam çok güzeldir dostum, ardından baktığınız cama göre değişir.”syf.110
Bazen öyle bir an gelir ki
Kaçmak istersin kaçamazsın
Yok olup gitmek istersin gidemezsin
Kendi içinde boğulur kalırsın
Acıların içinde kaybolursun
Ne yana dönsen efkarla dolarsın
Için içini kemirir de yine de bir şey yapamazsın
Alıp başını çekip gitmek istersin çok uzaklara..
Yapamazsın işte o nalet olası sevgi her bir hücrene işlemiştir...
Kıyamazsın sevdiklerine bir tek kendine kıyar insan..
Parca pörçük olur yüreğin bazen dağılırsın..
Yine de gülümsersin hiç birşey olmamış gibi
Tüm herşey yerli yerindeymiş yolundaymış gibi
Sessizliğe bürünürsün o küçücük dünyanda...
Kimseler anlamaz seni, kimselere anlatamazsın derdini..
Anlatsan da ne değişir ki zaten...
Senin en zayıf yanından yakalayıp daha da kanatirlar...
Kanatlarını koparırlar uçamayasın mutsuz olasın diye...
Gözlerinden yaşlar akar, gider öylece...
