Bir kelime: Ben (jhdkjshf çok mantıklı geldi başta ama şuan biraz egoist gibi oldum neyse)
Bir kitap: Küçük Prens (Bu kitaba aşırı bağımlıyımmm. Ama eğer başka kitap dersen birçok varrr!! Hmm.. şuan okuduğum seri olabilir. Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik serisiii Ayy bu da çok güzellll)
Bir şiir: Lavinia
Bir türkü: (Ben ne desem bilemedim ama şuan oldukça etrafımda duyduğum türküyü söyleyeceğimm) Tez Gel Yarim
Bir film: (İzlediğim çoğu filmi seviyorum ya ama bir tanesini seçmek gerekirse bu ya) Interstaller
Bir söz: (Uzun biraz) Eğer biri milyonlarca gezegen üzerinde tek bir eşi bile olmayan bir çiçeği severse mutlu olması için o çiçeğe bakması yeter. Benim çiçeğimde işte oralarda bir yerlerde...
Ama eğer bir koyun o çiçeği yerse bu o kişi için tüm yıldızların bir anda sönmesi demektir.
Sinem özkan
@Hatunkiisi
·24 Nisan 13:43
Bir kelime: ?
Bir kitap: ?
Bir şiir: ?
Bir türkü: ?
Bir filim: ?
Bir söz:?
1 Mayıs !
İşçi bayramını işten çıkartarak kutlayan belediye..
Trajikomik mi desem ne desem bilemedim.
"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
Bazı gundiler Osmanlı'da ki okuma yazma oranının arap alfabesinin zorluğundan olduğunu söylerdi cahil mi desem ne art niyet mi desem bilemedim aaa be gundi şuan Suudi Arabistan da okuma yazma oranı %90 civarı turkiyeden daha çok 🤣🤣🤣 orada da mi harf devrimi oldu ah beyin olmayinca bazılarında tokatlayanlar çok olur
FERİHNAZ HATUN DESTESİ
Misafir geldin,
Kaldın gönlümde.
Bilmedim, bilemedim nedir bu mucize?
Ah gitmedin, kaldın öylece,
Sana şarkılar yazacaktım,
Sen durdun daha da ballandın.
Hoşgeldin, sefalar getirdin, ne hoş geldin,
İç muhasebe...
Hepimiz çoğu zaman olduğumuzdan daha güzel, daha iyi, daha başarılı, daha yakışıklı, daha ahlaklı, daha dindarmışız... gibi davranıyoruz. Çünkü böyle davranmak kendimizi daha iyi hissettiriyor. Bu bahsettiğim duyguları yaşamayan çok az insan vardır. Başkaları tarafından her daim iyi biliniyor olmak bizi oldukça onure ediyor. Çünkü nefsimiz bununla daha tatmin oluyor.
Gerçekte nasıl biri olduğumuz ile sanal alemdeki halimizi ise yalnızca Rabbimiz ve biz biliyoruz. Bu durumumuzun farkındayızdır fakat yine de görmemezlikten geliriz. Oysa Rabbimiz bizim her anımıza şahit. Bazen sürekli insanları yaptıklarından dolayı eleştiririz, kınarız, ahkâm keseriz. Onlara, sanki haşa onların ilahıymış gibi muamelede bulunuruz. Yer yer mi desem yoksa çoğu zaman mı desem bilemedim ama klavye mücahitliğine de bayılırız. Yapmadığımız halde sürekli nasihat ederiz, yol göstermeye çalışırız. Ne de olsa yapmadığını başkasına söylemek kolay.
Böylesi zamanlarda aklıma hep şu ayet gelir:
"Ey iman edenler! Niçin yapmayacağınız şeyleri söylüyorsunuz Yapmayacağınız şeyleri söylemeniz Allah katında çok çirkin bir davranıştır." (Saff 2, 3)
Acaba kaçımız gerçekte olduğumuz gibi davranıyoruz?
Velhasıl kelam insan en çok kendini kandırır...
Bilemedim kıymetini kadrini
Hata benim, günah benim, suç benim
Elimle içtim derdin zehrini
Bir günden bir güne sormadım seni
Körmüş gözlerim görmedim seni
Boşa Mecnun eylemişsin beni, beni
Bilirim suçluyum, kendi özümde
Gel desem gelirdin benim izimden
Her ne çektiysen benim yüzümden
Sana karşı benim bir sözüm yoktur
Haklısın sevdiğim kararın haktır
Garibim, derdimin dermanı yoktur
Hata benim, günah benim, suç benim, vay
.... Neşet Ertaş 🥀🥀