MEZHEB VE TARİKAT BİDAT DEĞİLDİR. ÇOK
HADİS BİLMEK, İCTİHAD ETMEYİ GEREKTİRMEZ
FATİH KUT: Mezheb konusunda bazı insanlar, bidattir, olmasa da olur hatta daha da tehlikeli şeyler söylüyorlar. Hatta mezhebe ne gerek var ki.Kurân ve Sünnete uyduktan sonra zaten sen yolunu çizmişsin deniliyor. Bu noktada neler söylersiniz?
PROF. DR. ORHAN ÇEKER: Önce
Savaşlarımı tek başıma verdiğim, kendimi yapayalnız hissettiğim ve acı çektiğim zamanlarda tanıdım uzakların yakınlığını ve yakınlarımın bana uzaklığını. İşte o zamanlarda öğrendim, insanın yaslanması gereken kişinin önce kendisi olduğunu. Geriye ne kaldı derseniz, büyük yorgunluklar, affı mümkün olmayan kırgınlıklar ve “keşke hiç tanımasaydım” diye geçmişin tozlu raflarına bıraktığım insanlar kaldı. Şimdilerde geriye dönüp her baktığımda, hiç kimseye muhtaç olmamanın ve tek başıma ayakta durmanın huzurunu yaşıyorum. İnsanları tanımak için, önce onları zamana bırakmak gerekiyormuş. Bu gerçeği de, yeni yeni anlıyorum. Evet, adım çoğu zaman geçimsize, tavırlarım ise çekilmeze çıkıyor. Ama hiç kimse, bu hale nasıl geldiğimi, neden böyle davrandığımı anlamıyor. Herkes son sahneye bakıyor. Ne yaparsın ki hayat böyle. Hayaller ayrı, gerçekler ise ayrı dünyalarda yaşıyor. Adına olgunluk diyor, adına yalnızlık, yaşanmışlık diyor ve her şeye zamanla alışıyor.
Alıntı
1 Yazar 10 Alıntı (TARIK TUFAN)
1.
"...Yüzleşmekten korktuklarımdan kaçarken kendime özene bezene bir yalnızlık kafesi yaptım, bir süredir o kafesin içinde tek başıma yaşıyorum. Ortada bir suçlu varsa, o da benim..."
-Düşerken-
2.
"Herkesin hicreti niyet ettiğinedir."
-Beni Onlara Verme-
3.
"...yeteri kadar sevinemediğin bir kavuşmaydı. Çok sevinmek
"Zamanın neresindesin?" diye sorulursa...
Ne düne öldüm,gömüldüm ne de yarına doğdum,yaşıyorum. Zamanın içinde yürüyorum. Kah gece karanlığı kah gündüz aydınlığı...
Hislerimi en doğru kişide hissetmenin mutluluğunu ve heyecanını yaşıyorum. Ne yokluğunda şüphem vardı ne de şimdi. Çok gururluyum.
Her gün huzursuzluktan dolayı uyumadan önce, yaklaşık bir saat, sahile inip yorulup daha düzgün uyuyabilmek için yürüyüş yapıyorum. Bugünse aşktan ve heyecandan uyuyamayacağım. Sadece sende heyecanlanıyorum. Seni
Bugün elimdeki birkaç kitabı kütüphaneye bağışlamak için yanıma aldım ve "iş çıkışı aheste aheste gider bırakırım biraz da merkezde dolanırım" diye düşündüm. Kütüphaneye doğru yola çıktığımda aksi gibi hava bozdu fırtına çıktı yağmur yağmaya başladı derken zar zor kendimi kütüphaneye atabildim. İçeriye girerken ıslanmış perişan bir