-Neden uyumamızı gerektiren bir şekilde yaratıldığımızı merak ediyorum.
- Bu da dinlenmenin bir yolu. Bazıları rüya görmemiz gerektiğini de düşünürler.
- Neden?
Annesi derin bir nefes alıp verdi:
- Bilemiyorum.
- Ama bunun cevabını ben biliyorum sanırım.
Öyle mi?
-Rüya görmemiz gerekiyor çünkü rüya görerek her şeyden uzaklaşabiliriz.
- Ne garip şeyler düşünüyorsun sen Cecilie.
- Bazı insanlar o kadar acı içindeler ki tüm üzüntü arasında eğer rüyalarında biraz komik şeyler görmeseler, neredeyse ölebilirler.
Sayfa 84Kitabı okudu
Dünyanın Bedel Olduğu O Türk'e Yeryüzü Çetesi Zalimler Nasıl Yenildi?
Mahşer tufanı ve canlı ölüler ibreti ile kapitalizm ve emperyalizm sömürüsü bitti. Din, Tanrı ve Atatürk ile aldatmak bitti. Bu zumle karşı insanlık Atatürk'ün bir askeri ile bu savaşı kazandı?
Mesih, mehdi ve deccal yalanlarını nasıl tarihe gömdüm isem aynı şekilde
"Peki, ne düşünüyorsun şu anda?" — "Senin az sonra yerinden kalkacağını, önümden geçeceğini, sana bakacağımı, arkandan bakışlarımla seni izleyeceğimi, giysinin hışırdayacağını, kalbimin küt küt çarpmaya başlayacağını, yürüyüp odadan çıkacağını, konuşurken söylediğin her sözcüğü, ses tonunu, söylediğin her şeyi hatırlayacağımı...
Sayfa 269Kitabı okuyor
"Sen onun umurunda değilsin, Briar! O benim için burada. Bunun bir tesadüf olduğunu mu düşünüyorsun? O benim kardeşimi
öldürdü, ben de onun annesini. ve şimdi de seni öldürmeyi planlıyor." Bakışları tekrar bana yöneldi. "Ama önce beni geçmesi gerekecek."
Briar'ın geniş, parlak mavi gözlerinde bir korku
parıltısı. Elini benimkinden çekti. Kalbim ayaklarımın dibine düşüyor. Onun iğrenç suçlamalarına
inanması mümkün değil. Yaşadığımız onca şeyden sonra olmaz. Aşkımı, sonsuz bağlılığımı kanıtlamak için onun için yaptığım her şeyden sonra.
Benimle Nicholson Malikanesi'ne dönmeyi kabul etti. Benimle yaşamayı, benimle olmayı. Onu şimdiden kaybedemem.
Hangi kitaplar hakkında böyle düşünüyorsun?
~
Harika! Çok güzel! dediler…
"Bu kadar çok hoşlarına giden ne acaba?"
~
Sayfa 620 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Normal hayatın tüm dikkat dağıtıcı unsurlarından uzakta, huzurun tadını çıkarıyorum. Köşede, odaya sakin bir etki veren bir şelale fıskiyesi hafifçe akmaktadır. Odanın ortasında, önlerindeki sehpanın üzerinde dizüstü bilgisayarlar bulunan iki sandalye kurulmuştur. Sandalyelerin yanındaki tepsilerde dumanı tüten iki fincan kahve ve peynir ve krakerlerle dolu iki tabak var. En sevdiğim yazı atıştırmalığı.
"Ne düşünüyorsun, ilham perisi?" diye mırıldanıyor. "Bu yeterli olacak mı?"
Yeterli. Bu şimdiye kadar birinin bana yaptığı en nazik jest. Yine de bir parçam bu oyunu onun kazandığını kabullenemiyor. "Büyük ihtimalle."