Kağıt Ev - C. M. DOMINGUEZ /Kitaplar insanların kaderlerini değiştirir!
Eserin ilk sayfasında yer alan çarpıcı bir cümle: Kitaplar insanların kaderlerini değiştirir!
Beni yıllar yıllar öncesine götürdü.
Üniversite yıllarımda çocuk edebiyatı dersimizde
Okumaktan gözleri bozulan bir yazardan otobiyografik bir roman!
Açlık
Hayatın zorluklarıyla mücadele ederken yazılarında mükemmeli kovalayan, yazarak hayata tutunmaya çalışan, yazdıklarının kabul görmesi uğruna çalışan genç bir yazarın, açlık ve yoksullukla dolu öyküsü. Tanıdık geldi mi size?
Şu paragrafı başka yerde okusam hemen
Martin Eden gelirdi aklıma. "Yo, bu ondan başkası olamaz," derdim.
“Ben ne okudum yahu!” tepkisini hepiniz duymuşsunuzdur. Net olarak şunu söyleyebilirim ki, bu tepkiyi daha çok hak eden başka bir kitap okumamıştım. Hayretler içerisindeyim, özellikle son bölüm beni dehşete düşürmüş durumda ve bu inceleme zor olacak. Daha sonsözü gördüğüm anda Ali Ece çığlıklarımı atarak: “Dalga mı geçiyorsun be!” demiştim, çünkü
Bazen hepimiz kendimizi kalabalıklar içinde yalnız hissederiz. Bazen zamandan tasarruf etmeye çalışırız ama elimizde hiçbir şey kalmaz.
Bazen çocukları görürüz, ellerinde en pahalı oyuncaklar ancak nasıl oynayacaklarından bir haberdar tek bildikleri sorun çıkarmak...
Peki neden böyle oluyor hiç düşündünüz mü? Sürekli daha fazla vakit yaratmaya
Öyle bir eser okuyacaksınız ki ama durun bir dakika okumadan evvel uymanız gereken kuralları anlatmalıyım. Kitapta mı yazıyor bu kurallar ? Tabii ki de hayır, sadece benim yaşadıklarımı yaşamamanız adına ufak bir hatırlatma.
Okumaya başlamadan , yapmanız gereken tüm işlerinizi bitirin, randevularınızı tamamlayın sadece kitaba ait zaman
~ Çocuklar Gibi ~
Bende hiç tükenmez bir hayat vardı,
Kırlara yayılan ilkbahar gibi.
Kalbim her dakika hızla çarpardı,
Göğsümün içinde ateş var gibi.
Bazı nur içinde, bazı sisteydim,
Bazı beni seven bir göğüsteydim,