Herkese selamlar :))
Şahane bir grupla okuduğum Soğuk Depo kitabını inceleyeceğim bugün. Uzun zamandır bilim-kurgu okumuyordum o kadar hoşuma gitti adeta bir film izliyor gibiydim. Olay akışı o kadar güzel hissettirilmiş gibi film izler gibi okudum sayfadan sayfaya atladım. Karakterler yerine ben mantarla mücadele ediyordum sanki.
Kısaca konusundan bahsetmek gerekirse; öncelikle 1987 yılına gidiyoruz virüs, mantar, bakteri henüz ne olduğu tespit edilmemiş ölümcül bir madde. Özel bir ekip görevlendiriliyor onun için ama mantar o kadar güçlü ki özel kıyafetler bile dayanamıyor onun gücüne. Bulaştığı, kana karıştığı insan veya hayvanlar için son çok felaket. 1987 yılında mantarı bir depoda kontrol altına alıyorlar bütün şartları ayarlayıp bırakıyorlar ama sonuç hiç de beklediğimiz gibi olmuyor. Hapsedildiği soğuk depoda 2009 yılında alarmlar ötmeye başlıyor! Mantarın yaşamına devam edebilmesi çoğalması için istediği tek şey sıcaklık. Mantarın ve insanların onunla mücadelesini bize film edasında yansıtmış yazar. Ben çok sevdim Salon Yayınlarından ve yazardan ilk okuduğum kitaptı ama son olmayacak eminim.
Bu güzel kitapla tanışmama vesile oldukları için @salonyayinlari ve 
Uyuyanokur a çok teşekkür ederim. Benim için çok güzel bir serüvendi yeni kitaplarla görüşmek üzere.
Bütün Alıntilar
günlük hayatta tek bir
kişinin iki otobüs biletiyle yapabileceği bir iş için bir tonluk bir cihazı
hareket ettirecek kadar yakıt harcaması bana hiç verimli gelmiyor
doğrusu.
3
7,400 Watt: James Watt’ın 1784 tarihli buhar makinesinin ürettiği güç
84,000 Watt: Uluslararası Uzay İstasyonu’nun ürettiği güç
1 milyon Watt: Trafiğe çıkma
Çok doğru bir tespit değil mi?
Bir yerde okudum:’Hayat 18 bilemedin 20 yaşına kadar yaşadığındır ondan sonrası tutunma çabası.’diyordu.İnsan ne yaşarsa o yaşına kadar yaşar ve en güzel çağlarının olduğunun farkında olmadan yaşar.Sonrası tutunma,en sağlam yerini arama ve bulma çabası..
3. Kapsayıcı Olun Bir dakikalığına Baskerville'lerin Köpeği'ne geri dönelim. Hikayenin başlarında, Baskerville Malikanesi'nin varisi Henry Baskerville, çizmesinin tekinin kaybolduğunu söyler. Fakat kaybolan, tek bir çizmesi değildir. Kaybolan tek, bir gün sonra mucizevi bir şekilde tekrar ortaya çıkar ama bu sefer de başka bir çizmesinin teki
